Abraham Kuyper: Verskil tussen weergawes

Kuyper het die voorman en woordvoerder van die ortodokse vleuel van die Nederlandse protestantisme geword maar die ‘etiese’ en die ‘bevindelike’ gereormeerdesgereformeerdes het hulle nie agter hom geskaar nie. Onder sy leiding het die Gereformeerdes baie invloedryk geword sowel in die Nederlandse Hervormde Kerk (na 1892 in hul eie Gereformeerde Kerk) as in die politiek, wat albei in daardie tyd deur die liberales beheer is.

Vir sy ondersteuners, ’n volksdeel wat ook die ''kleine luyden'' (eenvoudige mense) genoem is, was Kuyper die gevierde leier. Sy teenstanders op kerklike gebied was veral die moderne-protestante, terwyl hy in die politiek veral teen die liberales en later ook die [[Sosialisme|sosialiste]] geveg het. Daar is gesê dat Kuyper een hand na die rykes en die ander hand na die armes uitgereik het.

Hy het sy politieke bondgenote in ander Christelike partye gevind, waaronder die [[Rooms-Katolieke Kerk|Rooms-Katolieke]] gereken is. Vir die politieke teenstelling tussen Christene en nie-Christene het Kuyper die begrip antitese ontwikkel.

In 1862 is hy bevorder tot doktor in teologie op die basis van ’n verhandeling genaamd ''Disquisitio historico-theologica, exhibens Johannis Calvini et Johannis à Lasco de Ecclesia Sententiarum inter se compositionem'' (Ondersoek na die teologies-historiese, met ’n aanduiding van Johannes Calvyn en Johannes a Lasco se Kerk van die Samestelling). In die vergelyking van die denkbeelde van Johannes a Lasco het Kuyper ’n duidelike simpatie vir die meer liberale A Lasco getoon. Gedurende sy studies was Kuyper ’n lid van die moderne neigings binne die Nederlandse Hervormde Kerk. Kuyper het as student deur 'n vrysinnige tydperk gegaan, maar het later tot bekering gekom en die gesag van die Skrif met alle mag verdedig.

Kuyper se politieke sienings en handelinge het die Nederlandse politiek beïnvloed. Kuyper het aan die wieg van die [[versuiling]], die sosiale uitdrukking van die antitese in die openbare lewe, gestaan. Sy voorspraak van gelykheid vir geloofsgebassrdegeloofsgebasseerde organisasies en instellings het die basis geskep vir die alliansie tussen die Protestante en die Katolieke wat tot op hede die Nederlandse politiek domineer. Een van die huidige regerende partye in Nederland, die [[Christen-Demokratiese Appèl]] (CDA), is steeds sterk onder die invloed van Kouper se sieninge. Sy grootste teologiese handeling, die stigting van die Gereformeerde Kerke in Nederland, is in 2005 ongedaan gemaak met die stigting van die [[Protestantse Kerk in Nederland]] wat met die Nederlandse Hervormde Kerk, Gereformeerde Kerke in Nederland en die Evangelies-Lutherse Kerk in die Koninkryk van die Nederlande, verenig het.

In Noord-Amerika het Kuyper se politieke en teologiese sienings ’n noemenswaardige inpak gehad, veral in die Hervormde gemeenskap. Hy word beskou was die vader van die Nederlandse Neo-Calvinisme en het ’n beduidende invloed op die ideë van die filosoof [[Herman Dooyeweerd]] gehad. Andere wat deur Kuyper beïnvloed is, sluit in [[Francis Schaeffer]], [[Cornelius Van Til]], [[Alvin Plantinga]], [[Nicholas Wolterstorff]], [[Albert M. Wolters]], [[Chuck Colson]], [[James Skillen]], [[Stephen Perks]], [[R Tudur Jones]] en, [[Bobi Jones]] en in Suid-Afrika vir [[Totius]] en [[Hendrik Gerhardus Stoker]] in Suid-Afrika.

Benewens Kuyper se diepgaande invloed op Europese Christelik-Demokratiese politiek tot op hede, was sy politieke teologie ook belangrik in die geskiedenis van [[Suid-Afrika]]. Akademici het Kuyper se betrokkenheid met die politiek van Suid-Afrika en die leiers van die land nagevors. Sy nalatenskap in Suid-Afrika is bes moontlik selfs grotergrotes isas binnein Nederland. In Suid-Afrika het sy Christelik-Nasionale opvatting, gesentreer rondom die identifikasie van die Afrikaner Calvinistiese gemeenskap as die “kern van die nasie”, ’n saamtrekpunt vir die drie susterkerke gevormd gedurende die [[Tweede Vryheidsoorlog]] en daarna. Tydens die [[Tweede Vryheidsoorlog]] het Kuyper vermoedelik tydens 'n besoek in London beoog om bemiddelingswerk te doen. As Christen-Nasionaliste was Kuyper se aanhangers in Suid-Afrika instrumentaal in die opbou van Afrikaanse kulturele, politieke en ekonomiese instellings om die Afrikaner weer op te nou na die afloop van die oorlog. Een kerninstelling was die [[Afrikaner Broederbond]], ’n anti-Britse organisasie wat se fondasie eksplisiet Christelik-Nasionaal was. Later het die [[Nasionale Party]] ook ontstaan.