Uranus se ringe: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Administrateur CommonsDelinker vervang "Uranian_rings_PIA01977_modest.jpg" met "Uranian_rings_PIA01977.jpg" omrede: File renamed: File renaming criterion #4: To harmonize the
Opruim
Lyn 1:
[[Lêer:Uranian rings scheme.png|240px|thumbduimnael|Uranus se ringstelsel. Soliede lyne dui die ringe aan en stippellyne die mane se wentelbane.]]
 
'''Uranus se ringe''' is nie so ingewikkeld soos die [[Planetêre ring|ringstelsels]] van [[Saturnus]] nie, maar ook nie so eenvoudig soos dié van [[Jupiter se ringe|Jupiter]] en [[Neptunus se ringe|Neptunus]] nie. Uranus se ringe is op 10 Maart 1977 deur James L. Elliot, Edward W. Dunham en Douglas J. Mink ontdek. Meer as 200 jaar gelede (in 1789) het [[William Herschel]] ook beweer hy het ringe gesien. Sommige moderne [[sterrekundige]]s twyfel of dit moontlik is omdat die ringe donker en dof is, terwyl ander nie so skepties is nie.<ref name=BBCN-Rincon>{{cite web|last=Rincon|first=Paul|title=Uranus rings 'were seen in 1700s'|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/sci/tech/6569849.stm|publisher=BBC News|accessdate=23 Januarie 2012|date=Apr 18, 2007}}</ref>
 
Teen 1978 is nege ringe geïdentifiseer. Nog twee ringe is in 1986 ontdek op foto's wat deur die [[Voyager 2]]-ruimtetuig geneem is, en twee buitenste ringe is in 2003–2005 gevind op foto's van die [[Hubble-ruimteteleskoop]]. Die 13 ringe word genoem, in die volgorde van die planeet af: 1986U2R/ζ, 6, 5, 4, α, β, η, γ, δ, λ, ε, ν en μ. Hul radiusse wissel van sowat 38&nbsp;000&nbsp;km vir die 1986U2R/ζ-ring tot sowat 98&nbsp;000&nbsp;km vir die μ-ring. Bykomende fyn stofbane en onvolledige boë kan tussen die hoofringe voorkom. Die ringe is besonder donker en bestaan waarskynlik uit waterys en ’n mate van organiese stof.
 
Die meeste van Uranus se ringe is ondeurskynend en net ’n paar kilometer breed. Die deeltjies waaruit die ringe bestaan, is hoofsaaklik 0,2–20&nbsp;m in deursnee. Sommige ringe is egter dunner: die breë, dowwe 1986U2R/ζ-, μ- en ν-ring bestaan uit klein stofdeeltjies, terwyl die smal, dowwe λ-ring ook groter liggame bevat.
 
Daar word geglo Uranus se ringe is relatief nuut, nie meer as 600&nbsp;miljoen jaar oud nie. Dit het waarskynlik ontstaan uit die botsing van ’n paar mane wat eers om die planeet gewentel het. Die mane het toe in klein deeltjies opgebreek.
Line 10 ⟶ 11:
Die eienskappe van die smaller ringe is nie goed bekend nie. Aanvanklik is gemeen dat elke smal ring twee "herdersmane" (wat materie aantrek en afstoot) het wat hul vorm aan hulle gee, maar in 1986 het Voyager 2 ontdek daar bestaan net een sodanige "herderspaar": [[Cordelia (maan)|Cordelia]] en [[Ophelia (maan)|Ophelia]] rondom die helderste ring (ε).
 
== Ontdekking ==
Die eerste vermelding van ’n moontlike ring om Uranus is gemaak deur William Herschel, wat op 22 Februarie 1789 geskryf het: "’n Ring word vermoed."<ref name=BBCN-Rincon /> Hy het ’n klein diagram geteken en aangedui dat dit "effens na rooi neig". Die Keck-teleskoop in [[Hawaii]] het sedertdien bevestig dat dit die geval is, minstens vir die ν-ring.<ref name=dePater2007>{{cite journal|last=de Pater|first=Imke|coauthors=Hammel, H. B.; Showalter, Mark R.; Van Dam, Marcos A.|title=The Dark Side of the Rings of Uranus |journal=Science|year=2007|volume=317|pages=1888–1890|bibcode=2007Sci...317.1888D| doi=10.1126/science.1148103|pmid=17717152|issue=5846}}</ref> In die twee eeue tussen 1789 en 1977 is selde, indien ooit, na die ringe verwys. Dit laat twyfel ontstaan of Herschel iets kon gesien het terwyl honderde sterrekundiges ná hom niks gesien het nie. Tog meen sommige wetenskaplikes dat Herschel akkurate beskrywings gegee het van die ν-ring se grootte in vergelyking met dié van Uranus, asook sy veranderinge soos wat Uranus om die [[Son]] wentel en sy kleur.<ref>{{cite web|title=Did William Herschel Discover The Rings of Uranus in the 18th Century?|work=Physorg.com|url=http://www.physorg.com/news95949762.html|year=2007| accessdate=2007-06-20}}</ref>
 
Die bevestigde ontdekking van die ringe deur Elliot, Dunham en Mink het op 10 Maart 1977 plaasgevind met behulp van die Kuiper-lugsterrewag, en dit was bloot toevallig. Hulle wou die [[verduistering]] van die [[ster]] SAO&nbsp;158687 by Uranus gebruik om die planeet se atmosfeer te bestudeer. Hulle het waargeneem dat die ster vyf keer vir kort rukkies voor en ná die verduistering verdwyn het. Hulle het afgelei dat ’n stelsel van smal ringe om die planeet bestaan.<ref name=Elliot1977 /><ref name=Elliot1977b>{{cite journal|title=The rings of Uranus|last=Elliot|first=J.L.|coauthors=Dunham, E. and Mink, D.|journal= Nature|volume=267|issue=5609|year=1977|pages=328–330| url=http://www.nature.com/nature/journal/v267/n5609/abs/267328a0.html|doi=10.1038/267328a0|bibcode = 1977Natur.267..328E }}</ref> Die vyf verduisterings is aangedui deur die [[Grieks]]e letters α, β, γ, δ en ε.<ref name=Elliot1977>{{cite web|last=Elliot|first=J.L.|coauthors=Dunham, E; Mink, D.|title=The Occultation of SAO – 15 86687 by the Uranian Satellite Belt|publisher=International Astronomical Union, Circular No. 3051|year=1977|volume=83| url=http://www.cbat.eps.harvard.edu/iauc/03000/03051.html}}</ref> Dit word sedertdien vir die name van die ringe gebruik. Later het hulle nog vier ringe ontdek: een tussen die β- en γ-ring en drie binne die α-ring.<ref name=Nicholson1978>{{cite journal|last=Nicholson|first=P. D.|coauthors=Persson, S.E.; Matthews, K. et al.|title=The Rings of Uranus: Results from 10 April 1978 Occultations|journal=The Astronomical Journal|year=1978|volume=83|pages=1240–1248|bibcode=1978AJ.....83.1240N |doi=10.1086/112318}}</ref> Ersgenoemde is die η-ring genoem en die ander ringe 4, 5 en 6, na die verduisterings in ’n sekere verslag.<ref name=Millis1978>{{cite journal|last=Millis|first=R.L.|coauthors=Wasserman, L.H.|title=The Occultation of BD −15 3969 by the Rings of Uranus|journal=The Astronomical Journal|year=1978|volume=83|pages=993–998|bibcode=1978AJ.....83..993M|doi=10.1086/112281}}</ref> Uranus se ringstelsel was die eerste een wat ontdek is ná dié van Saturnus.<ref name=Esposito1989>{{cite journal|last=Esposito|first=L.W.|coauthors=Colwell, Joshua E. |title=Creation of The Uranus Rings and Dust bands|journal=Nature|year=1989|volume=339|issue=6226|pages=605–607|bibcode=1989Natur.339..605E| doi=10.1038/339605a0}}</ref>
 
Voyager 2 het die ringe in 1986 afgeneem toe dit deur die ringstelsel gevlieg het. Nog twee dowwe ringe is ontdek, wat die totaal op 11 te staan gebring het. Die Hubble-ruimteteleskoop het in 2003-20052003–2005 ’n verdere twee ringe ontdek, wat die totaal op 13 te staan gebring het. Boonop het Hubble twee onbekende mane vir die eerste keer afgeneem. Een van hulle, [[Mab (maan)|Mab]], deel sy wentelbaan met die buitenste, nuut ontdekte ring.<ref name=NASA2005>{{cite web|title=Nasa's Hubble Discovers New Rings and Moons Around Uranus|work=Hubblesite| url=http://hubblesite.org/newscenter/archive/releases/2005/33/| year=2005|accessdate=2007-06-09}}</ref>
 
== Algemene eienskappe ==
[[Lêer:Uranian rings PIA01977.jpg|thumbduimnael|200px|Uranus se binneste ringe. Die helder buitenste ring is die ε-ring; nog agt ringe is ook sigbaar.]]
Die ringe kan verdeel word in drie groepe: nege smal hoofringe (6, 5, 4, α, β, η, γ, δ, ε), twee stowwerige ringe (1986U2R/ζ, λ)<ref name="Burns2001">{{cite encyclopedia
{{cite encyclopedia
| last1 = Burns
| first1 = J.A.
Lyn 36:
| url = http://www.astro.umd.edu/~hamilton/research/preprints/BurHamSho01.pdf
| format = PDF
}}</ref> en twee buitenste ringe (μ, ν). Die ringe bestaan hoofsaaklik uit makroskopiese deeltjies, asook ’n bietjie stof, hoewel meer stof teenwoordig is in 1986U2R/ζ, η, δ, λ, ν en μ.<ref name=Burns2001 /> Benewens dié 13 ringe kan daar ook verskeie dun stofbande en dowwe ringe wees.<ref name=Lane1986>{{cite journal|last=Lane|first=Arthur L.|coauthors=Hord, Charles W.; West, Robert A. et al.|title=Photometry from Voyager 2: Initial results from the uranian atmosphere, satellites and rings|journal=Science|year=1986|volume=233|pages=65–69|bibcode=1986Sci...233...65L|doi=10.1126/science.233.4759.65|pmid=17812890|issue=4759}}</ref> Hierdie dowwe ringe bestaan dalk net tydelik, of bestaan uit ’n paar aparte boë wat soms tydens verduisterings gesien word.<ref name=Lane1986 />
}}
</ref> en twee buitenste ringe (μ, ν). Die ringe bestaan hoofsaaklik uit makroskopiese deeltjies, asook ’n bietjie stof, hoewel meer stof teenwoordig is in 1986U2R/ζ, η, δ, λ, ν en μ.<ref name=Burns2001/> Benewens dié 13 ringe kan daar ook verskeie dun stofbande en dowwe ringe wees.<ref name=Lane1986>{{cite journal|last=Lane|first=Arthur L.|coauthors=Hord, Charles W.; West, Robert A. et al.|title=Photometry from Voyager 2: Initial results from the uranian atmosphere, satellites and rings|journal=Science|year=1986|volume=233|pages=65–69|bibcode=1986Sci...233...65L|doi=10.1126/science.233.4759.65|pmid=17812890|issue=4759}}</ref> Hierdie dowwe ringe bestaan dalk net tydelik, of bestaan uit ’n paar aparte boë wat soms tydens verduisterings gesien word.<ref name=Lane1986/>
 
In die geheel verskil Uranus se ringstelsel van beide Jupiter se dowwe, stowwerige ringe en Saturnus se breë, komplekse ringe, waarvan sommige uit baie helder waterys bestaan. Daar is egter ooreenkomste met sommige dele van laasgenoemde stelsel: die ε-ring en Saturnus se F-ring is albei smal, relatief donker en word deur twee mane beïnvloed. Die nuut ontdekte buitenste ringe van Uranus stem ooreen met die buitenste G- en E-ring van Saturnus.<ref name=dePater2006b>{{cite journal|last=dePater|first=Imke|coauthors=Hammel, Heidi B.; Gibbard, Seran G.; Showalter, Mark R. |title=New Dust Belts of Uranus: One Ring, Two Ring, Red Ring, Blue Ring |journal=Science|year=2006|volume=312|pages=92–94|bibcode=2006Sci...312...92D| doi=10.1126/science.1125110 |pmid=16601188|issue=5770}}</ref> Smal ringetjies in die breë Saturnus-ringe stem ook ooreen met die smal ringe van Uranus. Daarby kan die stofbane tussen die hoofringe van Uranus soortgelyk wees aan die ringe van Jupiter.<ref name=Burns2001 />
 
== Tabel ==
Hierdie tabel toon van die eienskappe van Uranus se ringstelsel aan.
 
Line 84 ⟶ 83:
|}
 
== Verwysings ==
{{Verwysings}}
 
== Eksterne skakels ==
* [http://solarsystem.nasa.gov/planets/profile.cfm?Object=Uranus&Display=Rings Uranus' Rings] by [http://solarsystem.nasa.gov/ Nasa's Solar System Exploration]
* [http://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/uranringfact.html Uranus Rings Fact Sheet]
* [http://planetarynames.wr.usgs.gov/append8.html Gazeteer of Planetary Nomenclature – Ring and Ring Gap Nomenclature (Uranus), USGS]
{{CommonsKategorie-inlyn|Uranus (rings)}}
* [[imageLêer:Crystal txt.png|15px]] Hierdie artikel is hoofsaaklik vertaal uit die [http[://en.wikipedia.org/wiki/Rings_of_Uranus:Rings of Uranus|Engelse Wikipedia]</small>]
 
{{PlaneteSon}}
Line 98 ⟶ 97:
[[Kategorie:Planetêre ringe]]
[[Kategorie:Uranus]]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
[[ja:天王星の衛星と環#環]]