Joodse diaspora: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 45:
In 722 v.C. het die Assiriërs daarin geslaag om die Koninkryk van Israel te verslaan. Hulle het die weggevoerde Israeliete nie toegelaat om hulle in een plek te hervestig nie, maar het hulle in kleiner groepe verdeel en oral in die Midde-Ooste gevestig. Omdat hulle nie meer in afsondering gewoon het nie en met ander groepe vermeng geraak het, het hierdie groepe vinnig hul geloof in Jahweh laat vaar en hul Hebreeuse name en identiteit verloor.
 
In 701 v.C. het die Assiriërs ook daarin geslaag om grondgebied in die Koninkryk van Juda te bekom en dié streek se inwoners het dieselfde lot in die gesig gestaar as die Koninkryk van Israel. Teen 625 v.C. het die Babiloniërs, onder leiding van Nabopolassar, hul mag oor [[Mesopotamië]] herbevestig. Die koning van Juda, Josia, het die leemte wat ontstaan het, beskou as die ideale geleentheid om sy grondgebied uit te brei. Hy het egter net nog 'n slagoffer geword van die magstryd tussen die Assiriërs, die Babiloniërs en die Egiptenare.
 
Tydens die bewind van Josia se seun, Jehoabas, het farao Neko van Egipte Juda beset en Jehoabas van die troon afgesit. Hy het Juda ook gedwing om 'n tribunaal van Egipte te word. Toe die Babiloniërs Egipte in 605 v.C. verslaan het Juda 'n tribunaal van Babilon (huidige Irak) geword. In 601 v.C. is die Babiloniërs tydens 'n veldslag verslaan. Die koning van Juda, Jojakim, het na die Egiptenare oorgeloop.