Moderne geskiedenis van Israel - Diaspora (1918): Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 55:
In 1187 is die Kruisvaarders verslaan in 'n beslissende geveg net wes van die See van Kinneret, by 'n plek met die naam Hattin. Die Kruisvaarders het hulle sonder water bevind en wyslik besluit om oor te gee. Die ander stede na die ooste, weste en suide het ook oorgegee, wat Judea in Moslem-hande gelaat het. Die Kruisvaarders het hulle noord tot by Tirus teruggetrek, waar hulle op versterkings uit Europa gewag het.
Toe Europese Christene van die Kruisvaarders se nederlaag hoor, was hulle woedend. Al wat Europese Jode van 'n grootskaalse slagting gered het, was die ingryping van keiser Frederik I van Pruise, wat beveel het dat Jode nie doodgemaak mag word nie.
Intussen het Christen-Europa vir die Derde Kruistog begin voorberei in reaksie op 'n oproep van [[pous Innocentius III]] in 1198. As aansporing het hy ewige redding aangebied aan almal wat in die stryd teen die vyand in die Heilige Land sterf en ook al die Kruisvaarders se skulde aan Jode nietig verklaar.
Die Kruisvaarders het daarin geslaag om sommige stede in die Heilige Land te herower, maar die Moslems het die grootste deel van die gebied beheer. Christene is egter toegelaat om pelgrimstogte na Jerusalem te onderneem.
Talle ander Kruistogte het op die derde een gevolg, maar feitlik nie een van hulle kon die welslae van die Eerste Kruistog nadoen nie. Die situasie in die Heilige Land het amper tot normaal teruggekeer toe die Mongole en die Mammelukke die land binnegeval het.