Russies-Ortodokse Kerk: Verskil tussen weergawes

| hoof= [[Patriarg Kirill van Moskou|Kirill]]

In die middel van die [[17de eeu]] voer die destydse patriarg van Moskou, [[Patriarg Nikon van Moskou|Nikon]], hervormings deur in die Russies-Ortodokse rite. Baie gelowiges betwis die wetlikheid van hierdie kerkhervormings en onder leiding van aartspriester [[Awwakoem]] staan hulle dit sterk teen. Die stryd word besleg in die guns van die hervormingsgesindes en dit lei in 1666-671666–1667 tot ’n skeuring (Russies: раскол; ''raskol'') in die Kerk. ’n Banvloek word oor die ou rite uitgespreek en die aanhangers daarvan word as skismatici (раскольники; ''raskolniki'') bestempel en vir ’n baie lang tyd vervolg. Hulle noem hulself [[Ougelowiges]] (Староверы). Die banvloek is eers in 1971 deur die [[Patriargaat van Moskou]] opgehef.

Die Ougelowiges verskil steeds van die Russies-Ortodokse Kerk. Een van die belangrikste verskille is die manier waarop die kruisteken gemaak word. Die Ougelowiges doen dit met twee vingers as teken van die dualiteit van Christus die Seun van God en Christus die Mens. Die amptelike Kerk maak die teken met drie vingers as simbool van die Heilige Drie-eenheid ([[God|Vader]], [[Jesus Christus|Seun]] en [[Heilige Gees]]).

[[Lêer:St Basils Cathedral-500px.jpg|thumbduimnael|leftlinks|200px|Die [[Sint Basilius-katedraal]] in Moskou.]]

Ná die [[Russiese Rewolusie (1917)|Russiese Rewolusie]] van [[1917]], tydens die kommunistiese era, is die Kerk vervolg. Biskoppe, priesters en ander gelowiges is gearresteer en tereggestel. [[Klooster]]s is gesluit en talle kerke is verniel of as pakhuise, bioskope en gemeenskapsale ingerig.

Nadat [[Nazi-Duitsland]] die [[Sowjetunie]] in [[1941]] ingeval het, laat [[Josef Stalin]] die Russies-Ortodokse Kerk herleef om patriotiese ondersteuning van die Russiese deelname aan die oorlog aan te moedig.<ref>[http://www.soviethistory.org/index.php?action=L2&SubjectID=1943patriarch&Year=1943 Seventeen Moments in Soviet History]</ref>.

Op [[4 September]] [[1943]] kry die aartsbiskoppe [[Patriarg Sergius van Moskou|Sergius (Stragorodski)]], [[Patriarg Aleksi I van Moskou|Aleksi (Simanski)]] en Nikolai (Jaroesjewitsj) toestemming om op 8 September ’n raad byeen te roep wat Sergius verkies tot patriarg van Moskou en die hele Rusland. Dit word deur sommige kerklikes beskou as ’n oortreding van die XXXIV Apostoliese Kanon aangesien geen kerkhiërarg deur ’n niekerklike owerheid ingeseën kan word nie.<ref> Alekseev, Valery. [http://www.ipc.od.ua/14spravka.html Historical and canonical reference for reasons making believers leave the Moscow patriarchate]. Geskep vir die regering van [[Moldowa]]</ref><ref>Talantov, Boris. 1968. [http://www.orthodoxinfo.com/ecumenism/cat_tal.aspx The Moscow Patriarchate and Sergianism] (Engelse vertaling).</ref>

Tussen [[1945]] en [[1959]] word die amptelike organisasie van die Kerk baie uitgebrei. Teen [[1957]] is sowat 22 000 Russies-Ortodokse kerke weer aktief.

In [[1959]] begin [[Nikita Chroesjtsjof]] egter sy eie veldtog teen die Kerk en sowat 12 000 kerke word gedwing om hul deure te sluit. Teen [[1985]] is daar minder as 7 000 kerke oop. Lede van die kerkhiërargie word uitgedwing en in die tronk gestop en hul plekke word ingeneem deur "gehoorsame" kerklikes, van wie talle na bewering bande met die [[KGB]] het.

Die kerk is sterk verteenwoordig in die lande van die voormalige Sowjetunie. Die Belarussies-Ortodokse Kerk en die Oekraïens-Ortodokse Kerk val onder die Russiese Kerk. ’n Deel van die Oekraïens-Ortodokse Kerk het egter afgestig en het hul eie patriargaat van [[Kiëf]]. Die Russies-Ortodokse Kerk word ook verteenwoordig in [[Europa]], [[Amerika]] en [[Oseanië]].

Die Russies-Ortodokse Kerk kry dikwels kritiek oor sy invloed op die Russiese [[politiek]] en openbare lewe. So word soms anti-semitiese berigte gepubliseer in nuusbronne van plaaslike bisdomme, word baie ander geloofsoortuigings soos die [[Jehovasgetuies]], [[Mormone]], [[Rooms-Katolieke Kerk]], [[Hare Krishna]]s en [[Protestantisme|Protestantse]] kerke "sektes" genoem en word in plaaslike kerke oproepe gedoen dat hul dienste versteur word en hulle selfs geweld gebruik teen hierdie "ongelowiges".

In Rusland is daar amptelik vryheid van godsdiens, maar invloedwerwers van die Russies-Ortodokse Kerk probeer die vryheid weer inperk, onder meer deur die verpligte registrasie van kerke. Dit lyk egter nie of die Kerk sy monopolie kan handhaaf nie. Benewens ander gelowe is baie Russe ook ateïsties, of hulle staan minstens onverskillig teenoor godsdiens.

* [http://nl.orthodoxlinks.info/orthorus/ Ortodokse Christendom -– Russies-Ortodokse Kerk]