Thomas Kuhn: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Sobaka (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Lyn 31:
'''Thomas Samuel Kuhn''' ([[18 Julie]] [[1922]] – [[17 Junie]] [[1996]]) was 'n Amerikaanse akademikus, wat omvattend oor die [[Geskiedenis van die Wetenskap]] geskryf het en verskeie belangrike begrippe relevant tot die Geskiedenis van die Wetenskap ontwikkel het.
 
Kuhn is gebore in [[Cincinnati]], [[Ohio]], as die seun van Samuel L. Kuhn, 'n bedryfsingenieur en Minette Stroock Kuhn. Hy behaal 'n BA-graad in [[fisika]] aan die Universiteit van Harvard in [[1946]] en 'n Ph.D. in [[1949]]. Hy bied 'n kursus in die Geskiedenis van Wetenskap by Harvard-universiteit aan van [[1948]] tot [[1956]]. Nadat hy Harvard verlaat het, het Kuhn aan die [[Universiteit van Kalifornië]], Berkeley, in beide die filosofie- en die geskiedenisdepartement klasse aangebied en is in [[1961]] aangestel as professor in die Geskiedenis van die Wetenskap. In 1964 sluit hy by [[Universiteit van Princeton|Princeton-universiteit]] aan as die ''"M. Taylor Pyne"-professor van Filosofie en die Geskiedenis van die Wetenskap''. In [[1979]] het hy die Massachusetts Institute of Technology (MIT) as die ''"Laurance S. Rockefeller"-professor in Filosofie'' gedien tot [[1991]].
 
Hy is veral bekend vir sy boek ''The Structure of Scientific Revolutions'' (SSR) (1962), wat voortgebou het op [[Norwood Russell Hanson]] se ''Patterns of Discovery'' (1958). Kuhn glo dat wetenskaplike navorsing en denke gedefinieer word deur [[paradigma]]s of konsepsuele wêreldbeskouings wat bestaan uit formele teorieë, klassieke eksperimente en getoetste metodes. Wetenskaplikes sal tipies 'n bestaande paradigma aanvaar en die paradigma se omvang probeer verbreed deur teorieë te verfyn, verduidelikings te soek vir data wat nie heeltemal verstaan word nie en meer akkurate standaarde te probeer skep. Uiteindelik sal die wetenskaplikes gekonfronteer word met teoretiese probleme wat nie opgelos kan word nie of eksperimentele anomalieë wat die tekortkominge van die paradigma duidelik maak of dit selfs heeltemal weerspreek. Hierdie opeenhoping van probleme lei tot 'n krisis wat slegs opgelos kan word deur 'n intellektuele rewolusie wat die ou paradigma vervang met 'n nuwe. Die vervanging van die [[Ptolemeïese kosmologie]] deur [[Copernicus]] se heliosentrisme en die vervanging van die [[Newtonmeganika]] deur [[kwantum |kwantumfisika]] en [[algemene relatiwiteit]] dien albei as voorbeelde van paradigmaskuiwe. Kuhn stel die idee voor dat wetenskap nie ewolusionêr ontwikkel na "'n waarheid" nie, maar eerder periodieke rewolusies of paradigmaverskuiwinge beleef. Kuhn beweer die paradigma bepaal die tipe eksperimente wat wetenskaplikes uitvoer, die vrae wat hulle vra en die probleme wat hulle as belangrik ag. Slegs 'n paradigmaverskuiwing verander die fundamentele konsepte wat navorsing onderlê en inspireer nuwe standaarde vir bewyse, nuwe navorsingsmetodes en nuwe teorieë, benewens eksperimente wat radikaal van die oues verskil.
 
Die impak van Kuhn se werk kan ook gemeet word aan die verandering wat hy selfs in die woordeskat van die Geskiedenis van die Wetenskap teweeggebring het. Behalwe vir die gebruik van die konsep "paradigmaverskuiwing" het hy die woord paradigma van die beperkte gebruik in linguistiek verhef tot die woord se algemene gebruik vandag. Kuhn is benoem as 'n Guggenheim Fellow in [[1954]], en in [[1982]] word die George Sarton-medaljie in die Geskiedenis van die Wetenskap aan hom toegeken. Verskeie ere-doktorsgrade is aan hom toegeken.