Charles Margrave Taylor: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
Sobaka (besprekings | bydraes)
Lyn 46:
 
Hierdie hermeneutiese interpretasie het ook nog 'n tweede rol. Taylor stel homself teen die vereenselwiging van die geestes- en [[Natuurwetenskap|natuurwetenskappe]]. Hy verwys reeds daarna in sy eerste boek, ''The Explanation of Behaviour'' ([[1964]]). Die rede waarom daar 'n verskil tussen hierdie wetenskappe bestaan, kom voort uit die aard van die mens self: “die mens is ‘n self-interpeteerende dier .... die mens is altyd gedeeltelik gevestig deur self-intrepertasie." So volgens hom kom daar dus altyd 'n hermeneutiese dimensie in die [[geesteswetenskappe]] na vore. Die mens reflekteer in sy aksies altyd oor wat hy is en waarom hy bepaalde aksie neem (die betekenis daarvan) en hierdie element moet ewegoed opgeneem word in die geesteswetenskappe, naas die beskrywing van wat die mens ook effektief doen. Tog is baie filosowe en andere denkers geneig om hierdie twee verskilende soorte wetenskap gelyk te stel. Taylor gee verskillende redes vir hierdie foutiewe beeld:
 
1. Mens doen dit veral vanweë die feit dat die natuurwetenskappe in die hedendaagse samelewing 'n sekere prestige en aansien geniet. Gevolglik wil die mens dus foutiewelik poog om die geesteswetenskappe dieselfde te maak ten einde dit suksesvol toe te pas.
 
2. Natuurwetenskappe word gereeld verbind met die idee van 'n absolute kontrole en manipulasie van die wêreld. Deur hierdie metode oor te dra na die geesteswetenskappe, hoop mense ook dat die politieke en sosiale aspekte op dieselfde wyse beheer kan word en terselfdetyd menselike gedrag op 'n eksakte wyse voorspel kan word.
 
3. 'n Bepaalde geesteswetenskap, die ekonomie, blyk in sekere mate te geslaag het om die metode oor te neem, dus kan dit ook na ander geesteswetenskappe oorgedra word. Taylor ontken egter dat hiedie uitsondering veralgemenend van aard is.
 
== Eksterne skakels ==