Charles Margrave Taylor: Verskil tussen weergawes

3. 'n Bepaalde geesteswetenskap, die ekonomie, blyk in sekere mate te geslaag het om die metode oor te neem, dus kan dit ook na ander geesteswetenskappe oorgedra word. Taylor ontken egter dat hiedie uitsondering veralgemenend van aard is.

 

Taylor word vergelyk/geassosieer met denkers soos Michael Walser en Michael Sandel, vanweë hulle kommunitaristiese kritiek op die liberale ontleding van die begrip 'self'. Kommunitariste benadruk die belang van sosiale en gemeenskapelike gedeelde ooreenkomste en instelings vir die ontwikkeling van identiteitsvorming.

 

Tydens sy lesings by die Massey kollege in [[1991]], ''The Malaise of Modernity'', bespreek Taylor wat hy die sentrale probleem - 'malaise' - van moderne samelewing noem. Hy argumenteer onder meer dat tradisionele liberale opvattinge van individuele identiteit te abstrak, instrumentalisties, en eenvoudig is. Volgens Taylor het die denke van [[John Locke]] en [[Thomas Hobbes]] tot die van moderne denkers soos [[John Rawls]] en [[Ronald Dworkin]] nagelaat om die manier waarop individue binne gemeenskappe hulself vestig genoegsaam te verduidelik. Die interaksie tussen die enkeling en die gemeenskap en/of eggenote (of naaste familie) word genegeer en onbelangrik geag. 'n Meer realistiese begrip van die self moet volgens Taylor wat hy 'begripshorisonne' noem, bevat, waaraan lewenskeuses hul betekenis en belang ontleen. Sonder hierdie (gedeelde) betekeniskonteks sou hierdie keuses op 'Nietsiaanse wyse' gereduseer kon word tot elke ander keuse, waardeur die keuse betekenisloos sou word.

 

== Eksterne skakels ==