Krygswet: Verskil tussen weergawes

'''Krygswet''' (ook bekend as ''''n staat van beleg''') word in 'n '''noodtoestand''' afgekondig. Dan word die [[Grondwet]] en alle ander wetgewing tydelik opgeskort en die land deur die weermag regeer.

As tydens 'n oorlog, binnelandse oproer, [[burgeroorlog]] of na 'n staatsgreep die veiligheid en voortbestaan van die land bedreig word, het die president van die land gewoonlik die magte om krygswet in te stel om die staat en sy burgers te beskerm. Met hierdie optrede in belang van die nasionale veiligheid word alle landswette tydelik opgehef en kom die oppergesag in die hande van die militêre bevelhebbers. Die burgerlike regering word dus deur 'n militêre regering vervang om wet en orde te handhaaf. Dan het die weermag die uitvoerende gesag en gebruik drastiese maatreëls om orde te handhaaf. Die burgerlike howe word tydens krygswet gewoonlik deur 'n krygsraad vervang. Dit druis in teen menseregte soos die persoonlike en politieke vryheid van die individu, die beskerming van sy regte, regverdigheid en geregtigheid. Krygswet kan ook na natuurrampe soos aardbewings en oorstromings verklaar word. Die woord krygswet word in die moderne tyd al minder gebruik. Teenswoordig word liewer 'n noodtoestand verklaar en noodmaatreëls getref, omdat dit meer aanvaarbare regsgevolge het. Krygswet is nie soseer 'n wet as 'n vrymag vir die militêre bevelvoerder van 'n distrik om sy eie oordeel te gebruik soos die oorlogsituasie dit vereis. Die manier waarop dit toegepas word, hang baie af van die betrokke bevelvoerder. Ongelukkig plaas dit soms te veel mag in juis die verkeerde persoon se hande. Hierdie absolute mag laat die weg oop vir magsmisbruik en die bevolking kan hulself nie beskerm deur hulle tot die Hooggeregshof of ander howe te wend nie. Dit druis dus direk in teen die menseregte. Sodra krygswet opgehef word, word die soldate wat in hul optrede redelike perke oorskry het en verder gegaan het in hul optrede as wat billik was in die omstandighede, voor die howe gedaag. Daarom word daar gewoonlik 'n vrywaringswet aangeneem om die soldate wat te goeder trou opgetree het, te beskerm.