Isomorfiese vervanging: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
JMK (besprekings | bydraes) →Struktuurbepaling: teksdetails |
JMK (besprekings | bydraes) kNo edit summary |
||
Lyn 8:
Isomorfiese vervanging word ook opsetlik teweegebring, veral in kristallografie waar dit as kontrasmiddel gebruik word. Die vervanging van 'n atoom deur 'n swaar atoom wat die rooster baie min vervorm sal die diffraksiepatroon net in sy intensiteite verander. Die verskille kan bydra om die struktuur uit te lê of om dit noukeuriger te bepaal. Dié metode is een van die oudste metodes van struktuurbepaling en is reeds deur Cork in 1927 toegepas. Vir stowwe met uitsonderlik groot eenheidselle soos by [[proteïene]] word dikwels van 'n ''meervoudige'' vervanging gebruik gemaak. Proteïenkristalle word in 'n oplossing van verskeie swaar ione gedompel, om ione wat die proteïenkolekuul in die kristal omgewe uit te wissel met die ione in die oplossings.<ref>{{Aut|M. Vijayan, S. Ramaseshan}}. International Tables for Crystallography, Reciprocal Space, 3de uitgawe, 2008 ISBN 978-1-4020-8205-4, afdeling 2.4</ref>
'n Besondere geval is dié van isotoopvervanging. Isotope van dieselfde element het amper indentiese eienskappe en kan dus mekaar goed vervang. Die diffraksie van X-strale sal egter ook amper dieselfde bly. Die strooiingslengte is wel afhanklik van die aantal elektrone van die atoom, dat wil sê die element, maar dit is anders by [[neutrondiffraksie]]. Die strooiingslengte vir neutrone verskil van isotoop tot isotoop. Vervanging kan dus gebruik word om die diffraksiepatroon opsetlik te verander. Ongelukkig is isotope dikwels baie duur, maar die vervanging van {{chem|1|H}} deur {{chem|2|D}} is bekostigbaar en word wyd toegepas omrede die strooiing van H tot 'n groot mate onelasties is
== Verwysings ==
| |||