Duitse Demokratiese Republiek: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
Voyageur (besprekings | bydraes)
Lyn 118:
Die nuwe grondwet het voorsiening vir die beskerming van mense- en grondregte gemaak, wat ook die reg op arbeid, ontspanning en welsyn ingesluit het, maar burgers tegelykertyd ook verplig tot dienslewering aan nuwe Sosialistiese verworwenhede soos volksbesit en die sentraalbeheerde ekonomie. "Ophitsing tot boikotte" (Duits: ''Boykotthetze'') is volgens artikel 6 van die grondwet gekriminaliseer. Die grondwet het geen voorsiening gemaak vir 'n grondwetlike hof of onafhanklike regters nie. Die SED, die administrasie en staatsinstellings is volgens die beginsel van "demokratiese sentralisme" georganiseer.
 
In [[1960]] is ook die funksies van die staatspresident deur die Staatsraad (Duits: ''Staatsrat'') oorgeneem wat gemagtig was om wette sonder goedkeuring van die nasionale parlement ("Volkskammer") af te kondig. Die organe van die SED (Sentraalkomitee, Politburo en Sekretariaat) het oor absolute gesag beskik en alle politieke prosesse oorheers. [[Walter Ulbricht]] (1893–1973), een van die stigters van die Kommunistiese Party van Duitsland (KPD) en 'n voorstander van 'n beleid wat nou aan die Sowjet-partylyn georiënteer was, het 'n groot magskonsentrasie in sy hande bewerkstellig. Die sogenaamde ''Gruppe Ulbricht'', 'n groep van Kommunistiese funksionarisse onder leiding van Ulbricht, het 'n beslissende invloed op die politieke en maatskaplike ontwikkeling van die DDR uitgeoefen.
 
Die ekonomiese situasie was as gevolg van oorlogskade en herstelbetalings aan die Sowjetunie baie moeilik. Meer as 1 000 nywerhede, waaronder hoogs ontwikkelde optiese bedrywe, is volledig na die Sowjetunie verskeep. Die vervoerstelsel was gemik op verbindings met die Wes-Duitse nywerheidsgebiede, en by die heropbou van die land kon Oos-Berlyn nie voordeel trek uit die Verenigde State se ekonomiese Marshall-plan. Nogtans het in die 1950's die normalisering van die ekonomiese lewe begin, en geleidelik was ná die ontberings van die laat veertigerjare meer verbruiksgoedere in staatsbeheerde winkels beskikbaar.