Sirië: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
Voyageur (besprekings | bydraes)
Lyn 139:
In die volgende dekades is administratiewe hervormings deurgevoer, die infrastruktuur uitgebou en die veiligheidsituasie verbeter deur nedersettings beter teen Bedoeïene-aanvalle te beskerm. Die sentrale staatsgesag is ook in afgeleë gebiede herstel. Handel en landbou het 'n bloeitydperk beleef, terwyl Europese rolspelers toenemend hul invloed op politiek en ekonomie laat geld het.
 
Europese moondhede - het veral Frankryk, die Verenigde Koninkryk en Nederland - het reeds vanaf die 16de eeu sekere handelsvoorregte in die Osmaanse Ryk geniet.<ref>[http://www.bpb.de/politik/hintergrund-aktuell/215421/syrien ''www.bpb.de: Politik - Hintergrund aktuell: Syrien. Besoek op 3 Februarie 2016'']</ref> Wedersydse handelsbetrekkinge is verder verstewig met die opheffing van monopolies en beperkings in 'n handelsooreenkoms wat in 1838 met Groot-Brittanje en Frankryk gesluit is gevolg deur soortgelyke ooreenkomste met ander Europese lande.
Die toenemende integrasie in die wêreldmark het ingrypende veranderings meegebring. Die invoer van Europese goedere het verbruikervoorkeure in stedelike omgewings na buitelandse produkte laat verskuif, terwyl inheemse ambagte - veral die tekstielbedryf - moeilike tye beleef het. Uit die Europese vraag na plaaslike landbouprodukte, wat nou winsgewend uitgevoer kon word, het 'n groeiende klas van middelmanne en handelaars met goeie betrekkinge tot Europa voordeel getrek. Baie van hulle was Christene of Jode.
 
Die toenemende integrasie in die wêreldmark het ingrypende veranderings in alle velde van die samelewing meegebring. Europa was die voorbeeld en inspirasie vir 'n reeks hervormings waarna in Turks as ''tanzimat'' of "herordenings" verwys is en waardeur veral die plaaslike administrasie, die onderwysstelsel en die leër geraak is.
 
Die toenemende integrasie in die wêreldmark het ingrypende veranderings meegebring. Die invoer van Europese goedere het verbruikervoorkeure in stedelike omgewings na buitelandse produkte laat verskuif, terwyl inheemse ambagte - veral die tekstielbedryf - moeilike tye beleef het. Uit die Europese vraag na plaaslike landbouprodukte, wat nou winsgewend uitgevoer kon word, het 'n groeiende klas van middelmanne en handelaars met goeie betrekkinge tot Europa voordeel getrek. Baie van hulle was Christene of Jode.
 
Nadat die soeltan in 1856 die gelykstelling van alle onderdane, ongeag hul godsdiens, ingestel het, terwyl Europese moondhede openlik as beskermhere van Christene opgetree het (Frankryk het die belange van Rooms-Katolieke, Rusland dié van Ortodokse gelowiges beskerm), het sosiale spanninge in die tweede helfte van die 19de eeu langs godsdienstige breuklyne ontlont. In 1850 is Christelike buurte in Aleppo en tien jaar later ook in Damaskus deur Moslems aangeval. In Libanon het in 1860 spanninge tussen Maroniete en [[Droese]] ontvlam in bloedige gevegte.