Oseaanbesoedeling: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Proeflees met taalverbeterings
k Haal verwysing uit wat meer as een keer gebruik word.
Lyn 27:
</div>
 
Smetstowwe kom maklik in die see in deur riviere. Water verdamp vinniger uit die oseane as wat dit met reën oor die oseaan aangevul kan word. Die balans word dan weer herstel deur die reënval oor die kontinente wat deur middel van die riviere terug in die see vloei. Die [[Hudsonrivier]] in [[New York (deelstaat)]] en die [[Raritanrivier]] in [[New Jersey]] wat uitloop by die noordelike en suidelike kante van [[Staten-eiland]], besoedel die [[soöplankton]] wat daar voorkom met [[kwik]] en so versprei die besoedeling op die manier na die oseaan.<ref name="Gerlach">Gerlach, S. A. (1975) ''Marine Pollution'', Springer, Berlin</ref>
 
Besoedeling kan op een van twee maniere geskied. Met lokale besoedeling is die smetstof direk aanwesig. 'n Voorbeeld hiervan is rou riool of industriële afval wat in die see gestort word. Eksterne besoedeling gebeur elders maar die gifstowwe beland in die see. Besoedelde riviere en die wind wat sekere chemikalieë na die oseane waai is 'n voorbeeld van eksterne besoedeling.
Lyn 69:
[[Eutrofikasie]] is 'n verhoging in chemiese voedingstowwe, soos [[stikstof]] en [[fosfor]] in 'n [[ekostelsel]]. Die plantegroei en verrotting in die ekostelsel word verhoog, daar is 'n verminderde hoeveelheid suurstof in die water, die waterkwaliteit word nadelig beïnvloed en die vis en ander seedierbevolking in die gebied word uitgedun.
 
Die grootste sondebokke is riviere wat uitvloei in die see en wat vol chemikalieë is wat in kunsmis gebruik word of waarvan die oorsprong in menslike en diere se uitskot gevind word. Oormatige chemikalië in die water wat die suurstof uitput kan tot 'n suurstoftekort lei wat dan 'n [[dooie sone]] in die ekologie veroorsaak.<ref name="Gerlach">Gerlach, S. A. (1975) ''Marine Pollution'', Springer, Berlin</ref>
 
[[Estuarium]]s is van nature eutrofies weens al die mensgemaakte nutriënte wat deur afvoerwater in die see beland. Die marine-omgewing word dan die opvanggebied hiervan. Die Wêreld Hulpbron Instituut het 375 hipoksiese kusstreke geïdentifiseer: in Wes-Europa, die Ooskus en Suidkus van die VSA en Oos-Asië, veral Japan. <ref>Selman, Mindy (2007) ''Eutrophication: An Overview of Status, Trends, Policies, and Strategies.''</ref> In die oseaan kom daar dikwels [[rooi gety]] [[algebloei]] <ref><cite class="citation web" contenteditable="false">[http://www.tulane.edu/~bfleury/envirobio/enviroweb/DeadZone.htm "The Gulf of Mexico Dead Zone and Red Tides"]<span class="reference-accessdate">. </span></cite></ref> voor wat visse en soogdiere doodmaak. Wanneer die algebloei te na aan die kuslyn kom, kan dit ook asemhalingsprobleme by mense en troeteldiere veroorsaak.