Istanboel: Verskil tussen weergawes

Ná die dood van [[Theodosius I]] in 395 en die permanente verdeling van die Romeinse Ryk tussen sy twee seuns, het Konstantinopel die hoofstad van die [[Bisantium|Oos-Romeinse Ryk]] (Bisantynse Ryk) geword. Sy unieke ligging tussen twee kontinente het dit ’n gewilde sentrum vir internasionale handel, kultuur en diplomasie gemaak. Die Bisantynse Ryk was duidelik Grieks wat kultuur betref en het die sentrum van die Griekse Ortodokse Christendom geword. Manjifieke kerke is gebou, onder andere die [[Aya Sophia]], eens die wêreld se grootste katedraal. Die setel van die Patriarg van Konstantinopel, die spirituele leier van die Oosters-Ortodokse Kerk, is steeds in die Istanboelse distrik [[Fener]] (Phanar).<ref>{{cite encyclopedia|last=Vailhé|first=S.|encyclopedia=Catholic Encyclopedia|title=Konstantinopel|url=http://www.newadvent.org/cathen/04301a.htm|accessdate=12 September 2007|year=1908|publisher=Robert Appleton Company|volume=4|location=New York}}</ref>

 

 

In die laaste dekades van die Bisantynse Ryk se bestaan het die stad agteruitgegaan terwyl die Bisantynse staat al hoe meer geïsoleerd en finansieel bankrot geraak het. Die inwoners al hoe kwesbaarder geword vir aanvalle van buite. Die [[Ottomaanse Ryk|Ottomaanse Turke]] het met ’n strategie begin waarvolgens hulle sekere dorpe en kleiner stede mettertyd oorgeneem het: [[Bursa]] in 1326, [[Izmit|İzmit]] (Nikomedia) in 1337, [[Gallipoli]] in 1354 en eindelik [[Edirne]] (Adrianopel) in 1362. Dit het Konstantinopel afgesny van sy hoofroetes vir voorraad en dit is geleidelik doodgewurg.<ref>{{cite web|url=http://www.historyworld.net/wrldhis/PlainTextHistories.asp?groupid=2763&HistoryID=ac59|title=Geskiedenis van die Bisantynse Ryk|accessdate=27 September 2007|author=Bamber Gascoigne|publisher=HistoryWorld}}</ref>