Fins: Verskil tussen weergawes

|}

 

 

Daar is geen kontras tussen [[stemhebbend]]e en [[stemloos|stemlose]] klanke in Fins nie. Die klank <nowiki>[</nowiki>[[Stemhebbende alveolêre eksplosief|{{IPA-Text|d}}]]<nowiki>]</nowiki> neem as die enigste stemhebbende [[eksplosief]] 'n besondere rol in die Finse klankleer. Dit kom by eg Finse woorde slegs in [[Inlaut]] as swak letter <nowiki>[</nowiki>[[Stemlose alveolêre eksplosief|{{IPA-Text|t}}]]<nowiki>]</nowiki> voor. Histories gaan dit na die [[frikatief]] <nowiki>[</nowiki>[[Stemhebbende dentale frikatief|{{IPA-Text|ð}}]]<nowiki>]</nowiki> terug, wat as ''d'' of ''dh'' geskryf word. As die klank [{{IPA-Text|ð}}] nie meer uitgespreek word nie, behou 'n mens die skryf van ''d'' en spreek mens, veral volgens die Sweedse voorbeeld, [{{IPA-Text|d}}] uit. Die klank [{{IPA-Text|d}}] kom in geen Finse dialek voor nie, daar het die oorspronklike klank verdwyn of het dit in <nowiki>[</nowiki>[[Stemhebbende alveolêre triller|{{IPA-Text|r}}]]<nowiki>]</nowiki>, <nowiki>[</nowiki>[[Stemhebbende laterale alveolêre approksimant|{{IPA-Text|l}}]]<nowiki>]</nowiki> of <nowiki>[</nowiki>[[Stemhebbende palatale approksimant|{{IPA-Text|j}}]]<nowiki>]</nowiki> ontwikkel. Tydens die Finse taalstryd in die 19de en 20ste eeu was daar 'n gevoel dat die letter ''d'' nie Fins was nie en is dit in baie gevalle met ''t'' vervang. Die gedagteskool het egter nie op die lange duur geslaag nie.