Wysiging soos op 19:27, 6 Maart 2016 wysig Sobaka (besprekings \| bydraes) 33 275 edits k →‎Lewe en werk ← Ouer wysiging		Wysiging soos op 19:28, 6 Maart 2016 wysig maak ongedaan Naudefj (besprekings \| bydraes) Burokrate, Administrateurs 71 387 edits No edit summary Nuwer wysiging →
Lyn 1: [[Lêer:Scheler max.jpg\|duimnael\|Max Scheler]] '''Max Ferdinand Scheler''' ([[München]], [[22 Augustus]] [[1874]] – [[Frankfurt am Main]], [[19 Mei]] [[1928]]) was 'n [[Duits]]-joodse [[filosoof]] bekend vir sy werk in die fenomenologie en die wysgerige [[antropologie]]. Hy word soms beskryf as die "eerste fenomenoloog" na [[Edmund Husserl]] of die "[[katolieke]] [[Nietzsche]]." José Ortega y Gasset noem hom "die eerste mens in die filosofiese paradys." In sy filosofie lê hy veral die nadruk op begrippe soos [[liefde]], [[God]], waarde en persoon. In sy tyd was hy een van die bekendste en invloedrykste filosowe, maar tans is hy nie meer so bekend nie. == Lewe en werk == Scheler is gebore in München in 1874. Sy gesin van half-Joodse afkoms. Sy moeder was 'n ortodokse-joodse vrou terwyl sy vader 'n protestantse voormalige boekhouer was. In die begin van sy lewe blink hy nie uit as student nie, hoewel hy wel al 'n belangstelling toon in die filosofie, en veral in die werk van Friedrich Nietzsche. In sy jeug steun hy marxistiese ~~ideës~~idees. Hy studeer eers aan die universiteit van Jena onder Rudolf Eucken. Twee jaar later, in [[1897]], verkry hy sy doktoraal en in [[1899]] sy habilitasie. In ~~hiedie~~hierdie periode bekeer Scheler hom tot die rooms-katolieke geloof en laat homself doop. In [[1898]] ontmoet hy ook die [[sosioloog]] [[Max Weber]] in Heidelberg en verdiep hy homself ook in die Franse filosofie, en veral die werk van [[Henri Bergson]], wie se werk grotendeels deur Scheler self in die Duitse intellektuele kringe bekendgestel word. Hy doseer in [[Jena]] tot [[1906]], waarna hy verhuis na die rooms-katolieke Ludwig Maximilians-Universiteit in München. Hier verdiep hy homself veral in die fenomenologie van Edmund Husserl. Scheler het Husserl al ontmoet in [[1902]] aan die Maarten Luther-Universiteit. In die tyd doseer ook Husserl se leermeester Franz Brentano in München. Scheler tree hier toe tot die "fenomenologiese kring" met onder andere M. Beck, J. Daubert, M. Geiger, Dietrich von Hildebrand, Theodor Lipps en Alexander Pfänder. Die verhouding tussen Scheler en Husserl was kompleks en hy staan veral krities teenoor Husserl se ''Logische Untersuchungen'' ([[1900]]-[[1901]]) en ''Ideen I'' ([[1913]]). '‘n Soortgelykee houding neem hy ook in ten opsigte van [[Martin Heidegger]] se ''Sein und Zeit'' ([[1927]]).▼ ▲Hy doseer in [[Jena]] tot [[1906]], waarna hy verhuis na die rooms-katolieke Ludwig Maximilians-Universiteit in München. Hier verdiep hy homself veral in die fenomenologie van Edmund Husserl. Scheler het Husserl al ontmoet in [[1902]] aan die Maarten Luther-Universiteit. In die tyd doseer ook Husserl se leermeester Franz Brentano in München. Scheler tree hier toe tot die "fenomenologiese kring" met onder andere M. Beck, J. Daubert, M. Geiger, Dietrich von Hildebrand, Theodor Lipps en Alexander Pfänder. Die verhouding tussen Scheler en Husserl was kompleks en hy staan veral krities teenoor Husserl se ''Logische Untersuchungen'' (~~[[1900]]-[[1901]]~~1900–1901) en ''Ideen I'' ([[1913]]). '‘n'n ~~Soortgelykee~~Soortgelyke houding neem hy ook in ten opsigte van [[Martin Heidegger]] se ''Sein und Zeit'' ([[1927]]). [[Kategorie:Duitse filosowe]]

Max Scheler: Verskil tussen weergawes