Marabastad: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Laurens (besprekings | bydraes)
Mamelodi Sundowns
k Spelfout: gewaase
Lyn 3:
Marabastad was 'n kultureel diverse gemeenskap en die [[Hindoe]] [[Mariammantempel]] is waarskynlik die belangrikste landmerk in Marabastad. Soos in die geval van ander gemengde ras-gebiede in [[Suid-Afrika]], soos [[Distrik Ses]], [[Fietas]] en [[Sophiatown]], is die inwoners van Marabastad na enkelras-dorpsgebiede en -buurte weg van die stadskern geskuif. Die gedwonge verskuiwings is uitgevoer in terme van [[Apartheid]]swetgewing soos die [[Groepsgebiedewet]]. Anders as met Sophiatown, Fietas en Distrik Ses is die gebied nie gesloop nie en het baie van die oorspronklike geboue behoue gebly.
 
Marabastad is aanvanklik as 'n sogenaamde ''lokasie'' gestig nadat Schoolplaats nie genoeg ruimte vir nuwe aankomelinge gehad het nie en plakkery in oop gebiede begin plaasvind het. In Augustus [[1888]] is grond deur die ZAR regering opgemeet en is Marabastad tussen die [[Apiesriver]] in die noorde, [[Skinnerspruit]] in die weste, [[Steenhovenspruit]] in die ooste en [[De Kortestraat, Pretoria|De Kortestraat]] in die suide gestig. 67 erwe wat gewissel het in grootte van 1400 en 2500 m&sup2;. Inwoners kon nie grond besit nie maar moes dit teen 4 pond per jaar by die regering huur. Hulle kon egter huise op die erwe bou en gewaasegewasse daarop aanplant.<ref name =”sahistory”/>
 
Gedurende die [[Tweede Vryheidsoorlog]] het die [[Verenigde Koninkryk|Britse]] besettingsmag ''Nuwe Marabastad'' in [[1900]] tussen Marabastad en die Asiatiese Basaar ontwikkel om huisvesting te verskaf aan swart mense wat na Pretoria gestroom het. Alhoewel Nuwe Marabastad bedoel was om as 'n tydelike nedersetting te dien het die militêre owerhede hulle werknemers toegelaat om permanente strukture op te rig en is skole en kerke ook in die gebied gebou. Teen 1903 het Nuwe Marabastad gegroei tot 412 erwe terwyl Ou Marabastad steeds slegs 67 gehad het. Toegang tot water was 'n groot probleem veral nadat die 58 putte gesluit is uit vrees vir die uitbreek van epidemies. 'n Enkele kraan het water aan die gemeenskap verskaf. In [[1903]] is nog krane geïnstalleer maar dit was steeds onvoldoende.<ref name =”sahistory”/>
 
In [[1906]] is Nuwe en Ou Marabastad saamgesmelt, munisipale belasting is gehef en bouregulasies in plek gestel. Die regulasies het egter nie die gewenste effek gehad nie as gevolg van wanadministrasie, en omdat swart mense nie grond kon besit nie en nie kon bekostig om ordentlike permanente huise te bou nie. Die toestand van die strate, gebrek aan riool en gebrekkige watervoorsiening het daartoe gelei dat die Departement van Naturelle SakeNaturellesake die Pretoriastadsraad van oneffektiewe administrasie beskuldig het.<ref name =”sahistory”/>
 
Inwoners van Ou Marabastad is tussen [[1912]] en [[1920]] na 'n gebied op die suidelike rand van Daspoortrand geskuif, wat as ''Nuwe lokasie'' bekend gestaan het, nadat die stadsraad besluit het om 'n rioolplaas in die omgewing op te rig. Gebrek aan spasie het 'n probleem gebly veral nadat 'n deel van die Schoolplaats-inwoners in [[1934]] na Marabastad verskuif is. In [[1939]] is [[Atteridgeville]] gestig om die probleme te probeer aanspreek. Lede van die Marabastad gemeenskap is na Atteridgeville geskuif met toegang tot huurhuise as vergoeding. Teen [[1950]] is alle swart mense uit Marabastad geskuif.