Harm Oost: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
k Skakels, replaced: |left| → |links|, ArbeiderspartyArbeidersparty using AWB
Lyn 1:
[[Beeld:Harm Oost.jpg|thumb|regs|220px|Harm Oost.]]
'''Harm Oost''' (gebore in Oostwald, [[Groningen]], op [[21 Julie]] [[1877]] - oorlede in Garsfontein, [[Pretoria]], op [[18 Mei]] [[1964]]) was 'n joernalis, skrywer en politikus. Die [[Federasie van Afrikaanse Kultuurvereniginge]] het hom per geleentheid beskryf as "een van die kleurrykste figure in die wordingsgeskiedenis van die Afrikanervolk".
 
== Vroeë lewe ==
Hy het op 18-jarige leeftyd in die [[Transvaal]] aangekom uit [[Nederland]] as onderwyser en skoolgehou in die distrik [[Pretoria]] asook op [[Louis Trichardt]]. Oost het hom dadelik met die Boerevolk en sy Republikeinse staatsvorm vereenselwig. Met die uitbreek van die [[Tweede Vryheidsoorlog]] het hy aangesluit by die Zoutpansberg-kommando en geveg in die veldslae van [[Slag van Colenso|Colenso]], [[Slag van Spioenkop|Spioenkop]] en [[Slag van Pietershoogte]]. Hy word gevange geneem by [[Boshof]] as lid van die los kommando wat agter die Engelse linies met dinamiet gewerk het en na [[St. Helena]] as banneling gestuur. Hy is ter dood veroordeel, maar is op die laaste oomblik deur lord Methuen se tussenkoms begenadig<ref> {{af}} Nienaber, P.J. 1949. ''Hier Is Ons Skrywers! Biografiese Sketse van Afrikaanse Skrywers''. Johannesburg: Afrikaanse Pers-Boekhandel.</ref>. In 1904 het hy teruggekeer na die Transvaal en 'n onderwyser geword in die Christelike Nasionale Onderwysbeweging, waarna hy hom aansluit by die redaksie van ''[[Die Volkstem|De Volksstem]]''.
 
Oost was die assistent van die adjunk-hoofredakteur, [[Gustav Preller]]. Van omstreeks 1908 af het Oost min of meer onafhanklik van die hoofkoerant opgetree toe hy 'n landbou-byblad met die naam ''De Boer'' moes behartig. Die hoofblad het genl. [[Louis Botha]] van die [[Suid-Afrikaanse Party]] se politiek ondersteun en die byblad dié van genl. [[J.B.M. Hertzog]], later stigter van die [[Nasionale Party]].
 
So het die aanhangers van albei denkrigtings lesers van ''De Volksstem'' gebly, maar in 1911 het genls. Botha en [[Jan Smuts|Smuts]] hul oorheersende invloed op ''De Volksstem'' laat geld omdat hulle gereken het die Hertzog-hand word te sterk. Uiteindelik het die koerant se redakteur Oost versoek om in die gees van Botha te skryf of 'n ander joernalistieke heenkome te vind. Oost tree gevolglik op [[1 Desember]] [[1911]] uit die redaksie van ''De Volksstem'' sodat hy Hertzog met 'n ander publikasie kon ondersteun.
 
[[Beeld:Die Week eerste uitgawe.jpg|thumb|regs|240px|Die buiteblad van die eerste uitgawe van ''[[Die Vaderland|Die Week]]'' op 23 Februarie 1912.]]
Lyn 29:
 
== ''Ons Vaderland'' vervang ''Het Volk'' ==
'n Groep Jong Turke wou nie verlief neem met die sluiting van die enigste Nasionale koerant nie en stig op 8 September 1915 die Noordelike Drukpers Maatskappij Beperk om die nasionale belang van die Afrikaner te bevorder deur die "volksorgaan" ''Ons Vaderland'' op die been te bring. ''[[Die Burger|De Burger]]'', wat in die dieselfde jaar gestig is, verwelkom die halfweeklikse blad as 'n ware bondgenoot. Op 22 September verwys ''De Burger'' na die Pretoriase blad as "een nieuwe kracht in de Transvaal". ''De Burger'' spreek die hoop uit dat ''[[Die Vaderland|Ons Vaderland]]'' "tot in lengte van dagen tot heil van land en volk (mag) groeien en bloeien!"
 
Dadelik neem die nuwe maatskappy die drukkery van mnr. Verbeek oor asook ''De Transvaler'', 'n weekblad wat toe reeds enkele jare in [[Johannesburg]] verskyn het. Dit het aan dr. T.C. Visser behoort, 'n vurige republikein en Hertzog-ondersteuner.
 
[[Beeld:Harm Oost 2.jpg|thumb|leftlinks|190px|Harm Oost in ''Hier Is Ons Skrywers!'' van P.J. Nienaber, 1949.]]
''Ons Vaderland'' maak sy debuut op [[10 September]] [[1915]]. Die nominale kapitaal van £30&nbsp;000 is verdeel in aandele van £1 elk. Onder die stigteraandeelhouers was onder meer genl. Hertzog, adv. [[Tielman Roos]], ds. J.H. Greyvenstein, [[Nicolaas Havenga|N.C. Havenga]], [[Christiaan Frederik Beyers|C.F. Beyers]] en Karel Rood. Oost was weer die redakteur, maar hy het in daardie stadium in die Fort in Johannesburg gesit vanweë sy deelname aan die gewapende protes. Prof. Jan Kamp van die literariese departement van die Gereformeerde Kerk se Teologiese Skool is toe gevra om as redakteur waar te neem. Hy geniet die bystand van dr. [[Johannes Grosskopf]] en die digter [[Jan F.E. Cilliers]].
 
Lyn 41:
Die Transvaalse takke van die [[Nasionale Party]] hou in 1915 'n konferensie en kies ''Ons Vaderland'' as partyorgaan. Toe die vier destydse provinsies in 1916 'n federale raad van die NP saamstel, is ''Ons Vaderland'' ook as landswye "officiële orgaan" erken. Die party het egter nie 'n regstreekse aandeel in die Noordelike Drukpersmaatskappy besit nie en dus ook nie seggenskap in sy redaksionele beleid verkry nie.
 
''Ons Vaderland'' help die Nasionale Party in die verkiesing van [[20 Oktober]] [[1915]] om 78&nbsp;290 in Transvaal te kry, teenoor 95&nbsp;413 vir die [[Suid-Afrikaanse Party]].
 
Oost kon reeds in Desember daardie jaar op parool uit die tronk kom, maar het dit geweier omdat dit sy werksaamhede as persman sou belemmer. Eers teen die middel van 1916 is hy toe vrygelaat. Hy neem die redakteurskap by Kamp oor wat na die universiteitskollege op [[Potchefstroom]] vertrek. Onder Oost se leiding beywer die koerant hom vir die stigting van die [[Afrikaner-Broederbond]] en vir moedertaalonderwys in Afrikaans. Toe genl. Smuts ná die verkiesing op 10 Maart 1920, waarin sy [[Suid-Afrikaanse Party]] 41 setels teenoor 44 vir die [[Nasionale Party]] kon kry, net met behulp van die [[Unionisteparty]] se 25 setels kon regeer, steun ''Ons Vaderland'' die hernieude pogings tot Afrikanereenheid. Toe die daaropvolgende eenheidskongres misluk, smelt die SAP en Unioniste saam en dit bring vir eers 'n einde van die eenheidsgedagte.
Lyn 48:
 
== Toetrede tot die politiek ==
Oost is reeds in 1919 tot lid van die provinsiale raad vir Pretoria-Distrik verkies. Geleidelik neem die nuwe SAP se steun af terwyl die Nasionale Party en die [[Arbeidersparty (Suid-Afrika, 1910)|Arbeidersparty]] die een na die ander tussenverkiesing wen. Genl. Smuts kondig 'n verkiesing vir [[17 Junie]] [[1924]] af. Die NP wen 63 setels en die Arbeiders 18, teenoor 53 vir die SAP en een onafhanklike. So kom die sogenaamde [[Pakt-regering]] tot stand. Dit was vir ''Ons Vaderland'' en Oost die beloning op hulle stryd wat reeds 14 jaar vantevore begin het. Oost wen in die verkiesing die kiesafdeling Pretoria-Distrik by die SAP en neem sy setel in die [[Volksraad]] in waar hy amper 25 jaar lank sou dien. Later dien hy ook in die N.P. se hoofkomitee. Hy neem sy setel in die Volksraad in en word in Oktober 1925 deur sy ou kollega van ''De Volksstem'', [[Gustav Preller]], wat toe reeds 'n jaar hoofredakteur van die mededinger was, opgevolg.<ref>[http://www.bronberger.co.za/index.php?option=com_content&task=view&id=517&Itemid=76 Die Bronberger]</ref> Preller bly aan as redakteur van ''Ons Vaderland'' tot 1932 en na die naamverandering in daardie jaar tot 1936 as redakteur van ''Die Vaderland''.
 
Toe [[N.C. Havenga]] die [[Afrikanerparty]] stig, word Oost die voorsitter. In die parlement het Oost jare lank gepleit vir 'n bevolkingsregister, wat uiteindelik in wetgewing vervat is. Hy tree in 1953 uit die aktiewe politiek en gaan woon op Garsfontein naby [[Pretoria]]. Hy is aangestel in die raad van die Landbank en het ook as direkteur van verskeie maatskappye diens gedoen. Hy was ook 'n gewilde spreker tydens volksfeeste. Sy omvattende versameling dokumente, wat veral waardevol is vir die politieke geskiedenis van [[Suid-Afrika]], word bewaar deur die Staatsargief in Pretoria.
 
== Skrywer ==
Oost was die skrywer van ''Ou Daniel'', in 1906 die eerste regte toneelstuk in Afrikaans en die eerste drama wat in Afrikaans in Transvaal geskryf is, wat met welslae opgevoer is deur die Afrikaans-Hollandse Toneelvereniging in die ou operahuis in Pretoria. Hy het die Tweede Afrikaanse Taalbeweging saam met dr. [[Gustav Preller]] in 1905 in Transvaal aan die gang gesit en die toneelstuk het hy geskryf ter bevordering van die beweging. In sy jongdae het hy drie aaneenskakelende verhale uit die [[Anglo-Boereoorlog]] gepubliseer getiteld ''Gevonden'', ''Geroepen'' en ''Gestreden''. Al drie is later herdruk.
 
Oost het, as 'n lojale ondersteuner van genl. [[J.B.M. Hertzog]], hom beywer vir die oprigting van die Hertzogmonument in [[Bloemfontein]] as 'n waardige gedenkteken vir dié groot Suid-Afrikaanse leier. Oost was dan ook tot sy dood voorsitter van die Hertzogmonumentkomitee.