Berlynse Muur: Verskil tussen weergawes

Met die ongelukkigheid tussen die Sowjetunie en die Westerse moondhede oor die heropbou van Duitsland, en onenigheid oor die instel van 'n eenvormige geldstelsel, begin Stalin in 1948 met die Berlyn-blokkade, deur te weier dat kosvoorrade en ander noodsaaklikhede na Wes-Berlyn vervoer mag word.<ref>{{Sjabloon:Harvard aanhaling geen hakkies nie|Gaddis|2005|p=33}}</ref> Die VSA, Brittanje, Frankryk, Kanada, Australië, Nieu-Seeland, Suid-Afrika en verskeie ander lande begin toe met 'n reuse "lugbrug" waar vragvliegtuie voorrade invlieg.<ref>{{Sjabloon:Harvard aanhaling geen hakkies nie|Miller|2000|pp=65–70}}</ref> Die Sowjets begin met 'n massiewe openbare veldtog teen die Weste se beleidsverandering en die kommuniste probeer hard om die 1948-verkiesing te ontwrig, maar faal hopeloos in hul pogings,<ref name="turner29">{{Sjabloon:Harvard aanhaling geen hakkies nie|Turner|1987|p=29}}</ref> terwyl 300 000 Berlyners betoog dat die lugbrug voortgesit word.<ref>Fritsch-Bournazel, Renata, ''Confronting the German Question: Germans on the East-West Divide'', Berg Publishers, 1990, [[:en:Special:BookSources/0854966846|ISBN 0-85496-684-6]], page 143</ref> In Mei 1949 staak Stalin die blokkade en laat die Weste weer toe om voorrade na Wes-Berlyn te verskeep.<ref name="Gaddis 2005, p. 34">{{Sjabloon:Harvard aanhaling geen hakkies nie|Gaddis|2005|p=34}}</ref><ref>{{Sjabloon:Harvard aanhaling geen hakkies nie|Miller|2000|pp=180–81}}</ref>

 

 

Net hierna is die binnegrense tussen die twee Duitse state gesluit, en 'n doringdraad-heining is gebou. Die grens het egter oopgebly, hoewel die verkeer tussen die Sowjet- en die Westerse sektore ietwat beperk is. Dit het veroorsaak dat Berlyn 'n magneet geword het vir al die Oos-Duitsers, wat uit die DDR wou vlug, en na die stad gestroom het. Dit het ook 'n fokuspunt van spanning tussen die Verenigde State en die Sowjetunie geword.