Toonhoogte: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Lyn 1:
[[Lêer:Bach - Taylor 1873.png|regs|duimnael|250x250px|In [[musieknotasie]] stel die vertikale posisies van note verskillende '''toonhoogtes''' voor. {{audio|Bach - Taylor 1873 top.mid|Speel boonste}} &en {{audio|Bach - Taylor 1873 bottom.mid|Speel onderste balk}}.]]
 
'''Toonhoogte '''is ’n waargenome eienskap van [[Klank|klankeklank]]e wat toelaat dat hulle in ’n [[frekwensie]]-verwante toonleer gerangskik kan word.<ref>Anssi Klapuri, "[https://books.google.com/books?id=AF30yR41GIAC&pg=PA8 Introduction to Music Transcription]", in ''Signal Processing Methods for Music Transcription'', onder redaksie van Anssi Klapuri en Manuel Davy, 1–20 (New York: Springer, 2006): p.&nbsp;8.</ref>
In algemener sin is toonhoogte die eienskap wat dit moontlik maak om klanke as "hoër" en "laer" in vergelyking met mekaar in musikale melodieë te plaas.<ref>Plack, Christopher J.; Andrew J. Oxenham, Richard R. Fay, reds. (2005).</ref>
Toonhoogte kan slegs bepaal word in klanke wat ’n frekwensie het wat duidelik en stabiel genoeg is om dit van [[geraas]] te onderskei.<ref>Harold S. Powers, "Melody", ''The Harvard Dictionary of Music'', vierde uitgawe, onder redaksie van Don Michael Randel, 499–502 (Cambridge: Belknap Press for Harvard University Press, 2003) [[:en:Special:BookSources/9780674011632|ISBN 978-0-674-01163-2]].</ref>
Lyn 19:
In die meeste gevalle stem die toonhoogte van komplekse klanke soos [[spraak]] en musieknote baie nou ooreen met die herhalingstempo van periodiese of bynaperiodiese klanke, of aan die [[omgekeerde]] van die tydinterval tussen herhalende soortgelyke gebeurtenisse in die klankgolf.<ref name="goldstein">E. Bruce Goldstein (2001).</ref><ref name="lyon" />
 
Toonhoogte hang in mindere mate af van die vlak van klankdruk (klanksterkte) van die toon, veral by frekwensies laer as 1 10&nbsp;000&nbsp;Hz en bo 2 20&nbsp;000&nbsp;Hz. Die toonhoogte van die laer tone word laer namate klankdruk toeneem. Byvoorbeeld, ’n toon van 200&nbsp;Hz wat baie hard is, klink ’n halftoon laer as wanneer dit skaars hoorbaar is. Bo 2 20&nbsp;000&nbsp;Hz word die toonhoogte hoër namate die geluid harder word.<ref name="Olson">Olson, Harry F. (1967).</ref>
 
=== Teorieë oor die waarneming van toonhoogte ===
Lyn 35:
 
== Ander musikale betekenisse van toonhoogte ==
In atonale, twaalftoon-, of musikale versamelingsleer is ’n "toonhoogte" ’n spesifieke frekwensie terwyl ’n toonhoogteklas al die oktawe van ’n frekwensie is. In baie analitiese besprekings van atonale en posttonale musiek, word toonhoogtes deur [[Heelgetal|heelgetalleheelgetal]]le benoem weens oktaaf- en enharmoniese ekwivalensie (byvoorbeeld, in ’n seriële stelsel word C♯ en D♭ as dieselfde toonhoogte beskou, terwyl C4 en C5 funksioneel dieselfde is, maar een oktaaf uitmekaar).
 
== Verwysings ==