Johannes Heesters: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
Opruim |
||
Lyn 7:
|Alias="''Jopi''" of: "''De Onsterfelijke Overgrootvader''"
|Oorsprong = <!-- Let wel: nie vir individue. Uitsondering as geboortedatum nie beskikbaar -->
|Geboortedatum = {{
|Geboorteplek = [[Amersfoort]], [[Nederland]]
|Sterftedatum = {{
|Sterfteplek = [[Starnberg]], [[Duitsland]]
|Beroep = Sanger, akteur
Lyn 42:
=== Heesters se loopbaan in die Nasionaalsosialistiese Duitsland ===
In 1936 het Heesters hom in Berlyn gevestig waar hy in talle operette- en musiekrolprente as hoofspeler opgetree het. Onder sy aanhangers het hy destyds die bynaam "Jopie" gekry.<ref>[http://www.whoswho.de/templ/te_bio.php?PID=242&RID=1 Johannes-Heesters-biografie], ''Who's Who Online''</ref>
▲In 1936 het Heesters hom in Berlyn gevestig waar hy in talle operette- en musiekrolprente as hoofspeler opgetree het. Onder sy aanhangers het hy destyds die bynaam "Jopie" gekry<ref>[http://www.whoswho.de/templ/te_bio.php?PID=242&RID=1 Johannes-Heesters-biografie], ''Who's Who Online''</ref>. Vanaf 1938 het hy vir die eerste keer die rol van graaf Danilo Danilowitsch in ''Die Vrolike Weduwee'' gesing – 'n rol wat hy meer as 35 jaar lank sou vertolk en waarvan hy uiteindelik sy paraderol gemaak het. ''Die Vrolike Weduwee'' was [[Adolf Hitler]] se gunsteling-operette, en hy het in die 1930's verskeie opvoerings met die Nederlandse toneelster besoek. In 1939 het Heesters ná 'n opvoering van dié operette in München se Gärtnerplatz-teater Hitler se gelukwense ontvang.<ref>[http://www.welt.de/vermischtes/prominente/article13784010/Jopie-Heesters-Welt-war-immer-eine-Scheinwelt.html ''Welt Online: Tod einer Show-Legende - "Jopie" Heesters' Welt war immer eine Scheinwelt'']</ref>
Kritici verwyt Johannes Heesters dan ook oor sy aktiewe rol in die vermaaklikheidsbedryf van die "Derde Ryk". Alhoewel hy nooit openlik met die Nasionaalsosialistiese bewind gesimpatiseer het nie, het Heesters hom ook nie duidelik van die Nasionaalsosialistiese ideologie en die destydse Duitse beleid gedistansieer nie soos byvoorbeeld sy tydgenoot Hans Albers, 'n gewilde Duitse sanger en akteur. Heesters het nogtans nooit Duitse burgerskap aanvaar en ook nie by die Nasionaalsosialistiese Duitse Arbeidersparty aangesluit nie. Nog in 1938 het hy saam met 'n Joodse toneelgroep, wat uit Duitsland gevlug het, in Nederland opgetree.
Onder die gehore in sy geboorteland Nederland was Heesters minder gewild, en sommige kritici beskryf hom nie as 'n kunstenaar wat ter wille van sy loopbaan 'n meeloper geword het nie, maar eerder as 'n "kollaborateur" wat tydens die Duitse besetting van Nederland in diens van die Duitse Ryk gestaan het.<ref>[http://www.aufbau-verlag.de/index.php4?page=28&show=15305 Jürgen Trimborn: „Johannes Heesters: Der Herr im Frack“], ''Aufbau-Taschenbuchverlag'', Berlyn 2005</ref>
Daar is fotografieë wat Heesters tydens 'n besoek aan die [[konsentrasiekamp]] Dachau in 1941 toon<ref>[http://www.rbb-online.de/nachrichten/vermischtes/2008_11/streit_um_heesters_besuch.html ''Davon geht die Welt nicht unter''], ''Streit um Heesters-Besuch in KZ Dachau'', Radio Berlin-Brandenburg, Aanlyn-nuus van 27 November 2008</ref> Die doelwit en afloop van hierdie besoek het steeds omstrede gebly – Heesters was miskien net 'n besoeker, maar die moontlikheid bestaan dat hy as topkunstenaar opgetree het om vir vermaak van die kampwagters te sorg. In sy persoonlike herinneringe skryf Heesters: „''Wir bekamen ein normales Häftlingslager gezeigt, oder was man sich darunter vorstellte''.“ ("Hulle het 'n gewone gevangenekamp vir ons gewys, of wat ons gedink het wat 'n gewone kamp sou wees.")
[[Lêer:Herr Heesters.png|upright|duimnael|Johannes Heesters as Frans Joseph in 2008]]
In Augustus 2006 het Heesters tydens sy optrede in 'n Duitse televisie-geselsprogram, ''Beckmann'', nog eens ontken dat hy as kunstenaar in die kamp opgetree het: „''Ich schwöre es bei meiner Familie – es ist nicht wahr!''“ ("Ek sweer by my gesin, dit is nie waar nie!")<ref>[http://www.reinhold-beckmann.de/154.html Johannes Heesters in die geselsprogram ''Beckmann''], ''ARD Das Erste'', 21 Augustus 2006</ref> Die publisis en regisseur Volker Kühn het egter na bewering 'n getuie uit daardie tyd opgespoor wat – soos hy beweer – tydens Heesters se optrede vir SS-lede die gordyn oopgemaak het.<ref>Volker Kühn tydens die toekenning van die [http://www.deutscherhoerbuchpreis.de/2007_besteinfo.html Deutschen Hörbuchpreises 2007] vir sy oudioboek [http://www.duo-phon-records.de/index.php?genre=10&show=3 „Hitler und die Künstler – Mit den Wölfen geheult“], regstreekse radioprogram van die openbare Duitse uitsaaikorporasie WDR, 18 Maart 2007; sien ook die bespreking van die oudioboek [http://www.dradio.de/dlf/sendungen/politischeliteratur/571292/ Stephan Göritz: „Vergessen und verdrängt“], ''Deutschlandfunk'', 4 Desember 2006</ref>
Heesters het 'n klagte by die ''Landgericht Berlin'', 'n hof van die deelstaat Berlyn, teen hierdie uitlatings ingedien. Die klagte is op 16 Desember 2008 afgewys, en Volker Kühn mag verder verslag oor Heesters se optrede voor die SS-wagters in die konsentrasiekamp doen aangesien die regter nie in staat was om nou nog die waarheid te bepaal nie.<ref>[http://www.spiegel.de/panorama/justiz/0,1518,596722,00.html ''Historiker darf weiter von Heesters' SS-Auftritt sprechen'']</ref> 27 vroeër onbekende foto's van Heesters se besoek vaan die konsentrasiekamp, wat in 2006 in 'n kelder in München ontdek is, lewer moontlik die bewys dat Heesters nooit in die kamp gesing het nie – geen enkele van die foto's toon hom op die verhoog nie.<ref>[http://www.spiegel.de/kultur/gesellschaft/0,1518,432642,00.html ''Johannes Heesters: KZ-Besuch ohne Gesang?'' In: ''Spiegel Online Kultur'', 22 Augustus 2006]</ref>
| |||