Martin Heidegger: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes) |
Sobaka (besprekings | bydraes) No edit summary |
||
Lyn 80:
===Leier van 'n nuwe soort universiteit===
In sy Rektoraatsvoordrag ([[27 Mei]] [[1933]]: ''Die Selbstbehauptung der deutschen Universität'') stel Heidegger dit dat hy homselff beskou as die ''Führer'' van 'n nuwe akademiese gemeenskap in die Nuwe Duitsland, 'n ''Kampfgemeinschaft'' op soek na die waarheid van die ou Grieke. Hy wys die studente op hul verbondenheid met "die volk" wat die draer is van die oorspronklike waarheid, en bind die studente nouer aan die volksgemeenskap deur middel van ''Arbeits''-, ''Wehr''-, und ''Wissensdienst''. Hy sien hierin 'n grootse begin van 'n totaal nuwe tydperk waarin studente met wetenskaplikes saamwerk binne 'n egte akademiese gemeenskap soos hy reeds in sy ''Antrittsrede'' (1929) aangekondig het.
===Kuns en "gelatenheid"===
Nadat hy homself begin terugtrek het van die praktiese-politieke gebeure ([[April]] [[1934]]) rig hy homself onder andere op die wesesaard van die [[kuns]] (byvoorbeeld in ''Der Ursprung des Kunstwerkes'', [[1935]]), op die digkuns (veral in ''Hölderlin'' waarin hy 'n voortsetting van die oudGriekse denke erken), op die denke van Hegel en veral van [[Friedrich Nietzsche]] in uitvoerige lesings. Tydens die oorlogsjare keer hy ook weer terug na sy geliefde 'ou Grieke' met lesings oor [[Herakleitos]], [[Anaximander]] en [[Parmenides]]. Die nogal rewolusionêre denke uit begin van die dertiger jare het nou plekgemaak vir 'n meer ''Gelassenheit'' (gelatenheid). In hierdie verband doen hy (onder andere in ''Brief über den Humanismus'', [[1947]]) afstand van die [[eksistensialisme]] soos dit deur [[Jean-Paul Sartre]] veral in [[Frankryk]] ontwikkel het. Heidegger vind Sartre se interpretasie van dele uit ''SuS'' nie voldoende nie.
==Eksterne skakels ==
| |||