[[Lêer:Iwein Rodenegg.jpg|duimnael|250px|regs|'n Fresko met 'n toneel uit die Iwein-siklus, kasteel Rodenegg, Suid-Tirool (Italië)]]Die feessaal het soms oor 'n oppervlak van enkele honderd vierkante meter beskik, en indien daar geen gevaar van aanvalle was, is dit ook van pragtige groot vensters voorsien. Welvarende adellikes het die mure met marmer of versierde muurteëls verfraai. Saans is die feessale met kroonligte, kandelaars of fakkels helder verlig.
[[Lêer:Iwein Rodenegg.jpg|duimnael|250px|regs|'n Fresko met 'n toneel uit die Iwein-siklus, kasteel Rodenegg, Suid-Tirool (Italië)]]In die winter is die feessale met kaggels verwarm; nogtans was hulle taamlik koud. Dit verklaar ook waarom mense destyds baie na die lente uitgesien en sy begin uitbundig gevier het.
Die[[Lêer:SpiralStairs tipieseCaernarfonCastle.jpg|duimnael|150px|links|Tipiese kasteel internetrappe (Caernarfon Kasteel, [[Wallis]]).]]Tipiese binneversierings soos muurskilderye en muurtapyte het meestal verlore gegaan. Veral in Frankryk was blomme of tonele uit die mitologie, die Bybel, die hoofse helde-epiek en die ridderlewe baie gewild as motiewe vir muurskilderye. Dikwels is ook wapens en wapenskilde opgehang. Die muurtapyte was uiters kosbaar en deurweef met goud en sy; die [[Tapyt van Bayeux]] uit die 11de eeu gee 'n indruk van hierdie tapyte, alhoewel dit nie kan meeding met die pragtige voorbeelde wat later vervaardig is. Hulle is gewoonlik net tydens 'n fees opgehang en daarna weer verwyder. Die vloere is tydens 'n fees bedek met wonderlike tapyte, ondanks die feit dat groot hoeveelhede blomme gestrooi en daarop platgetree is.
Tafels, sitbanke en stoele is slegs tydens die feesmaal na die saal gebring en daarna weer verwyder; belangrike persone het gedurende 'n oudiënsie op leunstoele gesit.
