Wysiging soos op 06:48, 22 April 2016 wysig Morne (besprekings \| bydraes) 86 133 edits Nuwe bladsy geskep met 'duimnael\|regs\|210px\|Die gedenkteken vir Herero-hoofmanne op [[Okahandja. Die inskripsie (in Duits) lui: "Tjamuaha, oorl. 1859 en...'		Wysiging soos op 06:49, 22 April 2016 wysig maak ongedaan Morne (besprekings \| bydraes) 86 133 edits →‎Herero se Sewejarige Vryheidstryd Nuwer wysiging →
Lyn 17: Vir Maharero was dit 'n groot oorwinning, maar die Nama se mag is nog glad nie gebreek nie. [[Jan Jonker Afrikaner]], Christiaan Jonker se opvolger, was nie van plan om so gou die Afrikaner-stam se baasskap oor die Herero te laat vaar nie. Die volgende sewe jaar (1863–'70) woed sporadiese gevegte tussen die Herero en die Afrikaner-Nama, wat samevattend ook die Herero se Sewejarige Vryheidstryd genoem word. Maharero toon egter weinig ondernemingsgees in die stryd teen die Afrikaner-Nama. Sy passiewe houding, wat die oorlog onbepaald kon laat voortsloer, het tot gevolg gehad dat die handelaar [[Carl Johan Andersson\|C. J. Andersson]] hom inmeng om die oorlog, wat 'n belemmering vir die handel is, spoedig te probeer beëindig. Maharero en sy raadslede willig op voorstel van Andersson in om hom tot opperhoof oor die Herero te benoem en met hierdie volmag in sy hande gaan Andersson gevolglik daartoe oor om die Herero in 'n krygsmag te organiseer wat die Afrikaner-Nama tot oorgawe sou dwing. In Maart 1864 stuur Andersson 'n afdeling Herero onder die bevel van sy assistent, F.J. Green, teen die Afrikaner-Nama uit en sonder om een man te verloor, keer Green met al die vee van die Afrikaner-Nama na [[Otjimbingwe]] terug. Enkele maande later trek Andersson, vergesel van Green en Maharero, aan die hoof van 3 000 Herero teen die vyand uit. Tussen Windhoek en Rehoboth vind daarop op [[22 Junie]] [[1864]] die Andersson-veldslag plaas, waarin Jan Jonker Afrikaner se mag verslaan word, maar Andersson 'n lelike wond aan sy been opdoen. == Nog welslae teen die Nama ==

Maharero: Verskil tussen weergawes