Maharero: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes) No edit summary |
|||
Lyn 49:
Om sy aanspraak op die gebied tussen Okahandja en Rehoboth te beklemtoon, trek Maharero aan die begin van 1883 met 'n deel van sy gevolg van Okahandja af suidwaarts en vertoef hy 'n tyd lank op plekke soos Windhoek, Aris, Onguheva en Gurumanas. Begin September 1884 is hy weer terug op Okahandja. Sedert 1884 verskyn vir Maharero 'n gedugte nuwe teenstander op die toneel: Hendrik Witbooi. wat intussen die kapteinskap van die Witboois begin oorneem het. Nadat hulle op 24 Junie 1884 by Onguheva in 'n skermutseling betrokke was, behaal Maharero op 15 Oktober 1885 'n algehele oorwinning oor Witbooi by Osona.
Witbooi was egter geensins van plan om dit daarby te laat nie en hy stel Maharero dienooreenkomstig in kennis. Nog voor Witbooi weer kon slaan, willig Maharero op [[21 Oktober]] [[1885]] op aandrang van die Duitse kommissaris [[Heinrich Göring
Omdat Maharero nie beïndruk is met die "beskerming" wat hy van die Duitsers kry nie, begin hy weer met die regering van die Kaapkolonie en andere onderhandel. Op aandrang van Robert Lewis sê hy vervolgens op [[30 Oktober]] [[1888]] die beskenningsverdrag met die Duitsers op. ’n Tyd lank is die Duitse gesag in SWA in die weegskaal, maar toe 'n klein afdeling Duitse troepe onder [[Curt von Francois]] in Junie 1889 by Walvisbaai aan land stap en Witbooi in Januarie 1890 weer die Herero met 'n nuwe aanval dreig, word Maharero meer inskiklik teenoor die Duitsers.
Toe Göring hom in Mei 1890 by Okahandja besoek, herbevestig hy die verdrag wat hy in 1885 met die Duitse ryk gesluit het. Enkele maande later sterf Maharero op Okahandja in die ouderdom van ongeveer 70 jaar. Hy lê daar langs sy vader, Tjamuaha, en sy seun [[Samuel Maharero]] begrawe.
== Waardering ==
| |||