NG gemeente Carolina: Verskil tussen weergawes

In 1898 het ds. Du Toit 'n swaar verkoue opgedoen wat later doofheid veroorsaak het en gee die kerkraad hom verlof tot afwesigheid van ses maande ten einde sy gesondheid te probeer herwin. Terwyl hy op [[Graaff-Reinet]] vir behandeling was, het die oorlogswolke saamgepak. Die uitbreek van pokke het sy terugreis vertraag sodat hy eers in Augustus 1901 verlof kon kry om na die konsentrasiekamp van [[Belfast]] te gaan, waar hy as kampprediker opgetree het. Weens die [[Tweede Vryheidsoorlog|groot oorlog]] kon hy nie voor Julie 1902 na die gemeente terugkeer nie. Oor sy terugkeer skryf hy self in Ons Kerk Album van 1917: “Doch welk een akelig toneel! ’t Gehele dorpie totaal verwoest en ook ’t kerkgebou met ruime pastorie. Alle houtwerk van al de gebouwen spoorloos verdwenen, en de daken van alle gebouwen, behalve van ’t kerkgebouw, met geweld daarvan afgetrokken en de straten bezaaid met zinkplaten.” Die Tommies het die kerk as stal en die houtwerk van die kerk as brandhout gebruik. Selfs die hoeksteen is beskadig.

 

 

== Tweede tot sesde leraar ==