Koos Kombuis: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Lyn 38:
In 1977, terwyl hy steeds ’n pasiënt by Weskoppies was, is sy eerste kortverhaal gepubliseer: ''Die Man met die Lang Ding'', wat gehandel het oor ’n homoseksuele man wat nie sy seksuele voorkeure kon verwerk nie. Dit is in die ondergrondse letterkundetydskrif ''[[Donga]]'' gepubliseer.<ref>Koos Kombuis, Die Tyd van die Kombi's - ’n Persoonlike blik op die Afrikaanse rock-rebellie, p50</ref> In Oktober 1978 is ’n gedig, ''Gebed'', in dié tydskrif se opvolger, ''Inspan'', gepubliseer. Dit sou later in 1981 lei tot ’n hofsaak teen Isobel Hofmeyr, die redakteur van die tydskrif, waarin die staat beweer het dat sy ’n ongewenste publikasie uitgegee het aangesien die gedig God aanspreek en dat dit ’n parodie op die Onse Vader is. Die aansoek is egter tersyde gestel.<ref name=Terblanche />
Na sy ontslag uit Weskoppies het hy na die Kaap teruggekeer, waar hy ’n tyd lank kortverhale vir ''[[Huisgenoot]]'' geskryf het. Sy eerste kortverhaal wat in dié tydskrif verskyn het, was ''My pa se huis'' (1979).<ref name=Terblanche /> In 1980 het die uitgewery Skoppensboer van sy poësie onder die naam André le Roux du Toit in die digbundel ''Brêkfis met vier'' gepubliseer, saam met werk van drie ander debutante, Daniel Hugo, [[Peter Snyders]] en [[Etienne van Heerden]]. Du Toit se werk begin in postmodernistiese styl met ’n "apologie waarin eksperimentering met dwelms openlik bely word en A.G. Visser grondig herskryf word". In die bundel handel die gedigte nie net oor "mooi" onderwerpe nie, "maar ook oor die on-mooie, oor dwelms, waansin, apartheid, kanker, die dood".<ref>Joan Hambidge, [http://152.111.11.6/argief/berigte/volksblad/2005/05/23/VB/4Bk/01.html Tydsdokument ’n stukkie Africana – Brekfis met vier], Volksblad – Maandag 23 Mei 2005, besoek op 30 Desember 2009.</ref>
Ook in 1980 het hy die tydskrif ''Hunch'' uitgegee waarvan slegs 12 eksemplare gedruk is. Daarna het ’n enkele uitgawe van die satiriese tydskrif ''Graffiti'' verskyn as deel van die letterkundetydskrif ''Graffier'', asook '' Tagtiger'', wat ’n langer leeftyd geniet het. Letoit het in dié tydperk ook as uitgewer opgetree met Uitgewery Skeurbuik wat volgens die bekendstellingspamflet ’n "liefdadigheidsbeweging ter bevordering van Punkafrikaans" was.<ref>[[Willem Anker]], [http://152.111.1.87/argief/berigte/dieburger/2004/01/19/DB/11LDNk/06.html Koos skop nog teen die vinger in elkeen se kop],[[Die Burger]], Maandag 19 Januarie 2004, besoek op 30 Desember 2009.</ref>
| |||