Konsentrasiekamp: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k + skakels |
No edit summary |
||
Lyn 25:
Die kampe was geleë in [[Aliwal-Noord]], [[Balmoral]], [[Barberton, Mpumalanga|Barberton]], [[Belfast]], [[Bethulie]], [[Bloemfontein]], [[Brandfort]], [[Heidelberg]], [[Heilbron]], [[Howick]], [[Irene]], [[Kimberley]], [[Klerksdorp]], [[Kroonstad]], [[Krugersdorp]], [[Meerbank]], [[Middelburg]], [[Norvalspont]], [[Nylstroom]], [[Pietermaritzburg]], [[Pietersburg]], [[Pinetown]], [[Port Elizabeth]], [[Potchefstroom]], [[Springfontein]], [[Standerton]], [[Turffontein]], [[Vereeniging]], [[Volksrust]], [[Vredefort]]weg, [[Vryburg]] en [[Winburg]].
Alhoewel die kampe nie uitwissingskampe was nie, is die vroue en kinders van aktiewe Boerekrygers kleiner voedselporsies gegee. Die swak dieet en gebrek aan [[higiëne]] het die weg gebaan vir [[aansteeklike siekte]]s soos [[masels]], [[ingewandskoors]] en [[disenterie]]. Met die tekort aan mediese versorging daarby gereken, het dié toestande gelei tot die dood van 'n beraamde 27 927 [[Afrikaner]]s (waarvan 22 074 kinders was, jonger as sestien) en 14 154 swart Afrikane, weens [[verhongering]], [[siekte]] en blootstelling aan swak weersomstandighede. Altesaam 'n kwart van die Afrikaanse en ongeveer 12% van die Afrikaan-gevangenes is dood in dié kampe. (Meer onlangse navorsing suggereer dat die sterfgetalle van die Afrikane onderskat is, en dat soveel as 20 000 van hulle ook gesterf het).
[[Lêer:Klerksdorpkons.jpg|links|duimnael|280px|Foto van die plakette by die Klerksdorpse konsentrasiekamp se kerkhof wat die name van gestorwenes (meestal minderjariges) lys. Die kerkhof is tans in 'n gehawende toestand.]]
'n Afgevaardigde van die ''South African Women and Children's Distress Fund'', [[Emily Hobhouse]] het sommige van hierdie kampe in die [[Vrystaat]] besoek. Sy was grootliks verantwoordelik vir die wye bekendmaking van hierdie gevangenes se lot, met haar terugkeer na Brittanje. Haar verslag van vyftien bladsye het 'n opskudding in die Britse samelewing tot gevolg gehad, en was die oorsaak van die stigting van die Fawcettkommissie wat laat in [[1901]], na 'n besoek aan Suid-Afrika, haar bevindinge bevestig het. Die toepassing van die kommissie se aanbevelings het die jaarlikse sterftesyfer in die 'wit' kampe uiteindelik, in Februarie 1902, na 2% laat daal. Hobhouse se pleiting vir soortgelyke veranderinge vir die 'swart' kampe het egter nie so geredelik plaasgevind nie.
|