Toerisme: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
Voyageur (besprekings | bydraes)
Lyn 48:
Toerisme het lankal bestaan voordat Britse en ander Europese adellikes en lede van die hoërklas vanaf die middel van die 17de eeu hul ''Grand Tour'' of kulturele en opvoedkundige rondreis deur die Middellandse Seegebied onderneem het. So het die gesofistikeerde Augusteïese en post-Augusteïese samelewing van antieke Rome (tussen 44 v.C. en 69 n.C.) reeds oor instellings beskik wat eintlik as meer onlangse verskynsels van toerisme beskou sou word - museums, reisgidse, seeoorde (met onvermydelike dronk en lawaaierige vakansiegangers wat die nagrus versteur het), romantiese kersligetes en -partytjies in gesogte restaurante, promiskueuse hotelle, onvermydelike besienswaardighede, warm- en mineraalbaddens, aandenkingwinkels, poskaartjies, vervelende toergidse, konsertsale en ander gerieflikhede (en ongerieflikhede).<ref>John K. Walton (red.): ''Histories of Tourism. Representation, Identity and Conflict''. Clevedon · Tonawanda, NY · North York, Ontario: Channel View Publications 2005, bl. 69</ref>
 
Belangrike eerstehandse bronne oor die antieke Romeinse toerismebedryf is argeologiese opgrawings, inskripsies (graffiti) en Latynse literêre tekste - die meeste Latynse skrywers verwys na antieke reisigers en 'n ontwikkelde toerismebedryf. Argeologiese bewyse sluit vervoer en geplaveide padinfrastruktuur (soos die "Koningin van Paaie", die [[Via Appia]] van Puteoli na Rome (waarvan ook Sint Paulus volgens die Bybelse boek Handelinge 28.13 gebruik gemaak het) en akkommodasie in (vir laasgenoemde was die opgrawings van gashuise in [[Herculaneum]] en [[Pompeii]] van onskatbare waarde).
 
== Verwysings ==