Wysiging soos op 09:30, 7 Junie 2016 wysig AHB (besprekings \| bydraes) 610 edits No edit summary ← Ouer wysiging		Wysiging soos op 09:50, 7 Junie 2016 wysig maak ongedaan AHB (besprekings \| bydraes) 610 edits No edit summary Etiket: Visuele wysiging: Oorgeskakel Nuwer wysiging →
Lyn 29: Hy begin sy studies in literatuur aan die Universiteit van Aix-en-Provence, maar moes dit onderbreek weens die uitbreek van die Eerste Wereldoorlog toe hy opgeroep is as voetsoldaat. In Januarie 1915 word hy egter weens sy slegte gestel (''faiblesse de constitution'') ontslaan, en kon hy sy studies voortsit. Hy het met Simone Colin in Maart 1916 getrou en in November het hy met 'n graad in Engels gegradueer. Hierna het hy as Engelse onderwyser by verskillende hoërskole in Marseille klasgegee. Hy het in 1922 na Parys verhuis waar hy aanvanklik as Engelse onderwyser werk voordat hy in 1927 bedank om hom op toneelskrywery toe te spits. Hy en sy vrou Simone Collin woon sedert 1926 apart (hulle skei eers in 1941) en hy ontmoet en begin 'n verhouding met Kitty Murphy, 'n jong Engelse danseres. Hulle seun, Jacques Pagnol, word in 1930 gebore en het later sy pa se assistent geword. Hy woon later saam met Orane Demazis, wat as die inspirasie vir die karakter ''Fanny'' in sy toneelstukke dien. Hulle kry 'n seun Jean-Pierre Burgart in 1933, alhoewel Pagnol hom nie erken nie. Later, in 1936 word sy nuwe medewerkster Yvonne Pouperon swanger, en kry hulle 'n dogtertjie Francine Pagnol saam. Onmiddelik nadat hy en sy regte vrou in 1941 geskei is begin hy om saam met die aktriese Josette Day te woon. Hierdie verhouding hou net tot aan die einde van die oorlog. In 1945 trou hy vir die tweede keer, met die aktriese Jacqueline Pagnol. Hulle het twee kinders, Frédéric (1946) en Estelle (1949), en sy bly tot en met sy dood in 1974 sy "bron van poësie en deernis". == Toneelskrywer == Lyn 43: == Skrywer == Pagnol het in 1945 vir die tweede keer getrou, toe hy met die aktriese Jacqueline Pagnol in die huwelik tree. Hulle het twee kinders gehad, Frédéric (1946) en Estelle (1949). Hy is swaar getref toe Estelle op driejarige ouderdom oorlede is, en het van die Suide af teruggevlug Parys toe. Hy het weer toneelstukke begin skryf, maar hulle is nie goed ontvang nie. Hy het hom dus na die skryf van 'n reeks outobiografiese verhale gewend - ''Souvenirs d'enfance'' - gebasseer op sy jeug in Provence. Die eerste deel van sy jeugherinneringe, ''La Gloire de mon père'', is in 1957 gepubliseer en was 'n onmiddelike sukses, met meer as 50 000 verkope in die eerste maand. Die tweede deel ''Le château de ma mère'' was die beste verkoper in Frankryk in 1958. Die derde deel van die reeks ''Le Temps des secrets'' volg in 1960, maar die vierde boek ''Le Temps des amours'' word nooit voltooi nie en eers in 1977 na sy dood uitgegee. In die tussentyd het Pagnol aan 'n tweede reeks - ''L'Eau des Collines'' - begin werk. Die tweeledige reeks het uit die boeke ''Jean de Florette'' en ''Manon des Sources'' bestaan wat in 1960 gepubliseer is. Die inspirasie vir hierdie reeks was die rolprent ''Manon des Sources'' wat Pagnol in 1952 met sy vrou Jacqueline in die hoofrol vervaardig het. == Bibliografie ==

Marcel Pagnol: Verskil tussen weergawes