Toerisme: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
Voyageur (besprekings | bydraes)
Lyn 59:
Drie konsepte van Augusteïese toerisme (''peregrinatio'', ''otium'', ''hospitium'') open 'n wye semantiese veld wat lig werp op die reisgewoontes in dié tydperk.<ref>Walton (2005), bl. 70</ref>
 
Een van die terme, waarmee in Latyn na 'n reisiger verwys word, is ''peregrinator'' ('n samestelling van ''per'' "deur" en "''ager"'' wat hier die betekenis van "land" het - dus iemand wat 'n langer reis deur verskillende lande onderneem het, en nie juis 'n uitstappie nie). Dié substantief is uitsluitlik oorgelewer in sy manlike vorm en weerspieël sodoende die werklikheid van 'n samelewing waarin die groot meerderheid toeriste mans was, met uitsondering van enkele welgestelde weduwees of ander finansieel onafhanklike vroue. Opvallend is die dubbelsinnigheid van ''peregrinare'', die werkwoord warvan dit afgelei is, wat enersyds vertaal kan word as "'n reis onderneem" of "na die buiteland gaan" (so onder meer in Cicero se ''Brutus'' 13, 51), maar ook as "'n vreemdeling wees" (soos in Cicero se ''De Finibus'' 3, 12, 40).
 
== Verwysings ==