Leon Strydom: Verskil tussen weergawes

'''Leon Strydom''', ’n Suid-Afrikaanse [[skrywer]]  is op 27 Februarie 1944 op [[George]] gebore, waar hy aan die [[Hoërskool Outeniqua]] matrikuleer. 

Na sy militêre opleiding studeer hy vanaf 1963 verder aan die [[Universiteit Stellenbosch|Universiteit van Stellenbosch]], waar hy deel het aan [[D.J. Opperman|D. J. Opperman]] se letterkundige laboratorium en die B.A.-graad in 1965 en B.A. Honneurs-graad in 1966 behaal. Hy verwerf in 1969 die M.A.-graad met ’n verhandeling “''Oor die Slampamperliedjies van Leipoldt''”. In 1969 word hy aangestel as dosent in die Departement [[Afrikaans]] en [[Nederlands]] op Stellenbosch,<ref>Stellenbosch Writers: http://www.stellenboschwriters.com/strydoml.html</ref>, ’n pos wat hy vir twee jaar beklee. Aan die einde van 1970 vertrek hy na [[Nederland]] waar hy vanaf Januarie 1971 tot November 1974 aan die Instituut voor Algemene Taalwetenskap van die [[Rijksuniversiteit Groningen|Rijksuniversiteit]] van [[Utrecht (provinsie)|Utrecht]] studeer. In 1973 lê hy suksesvol die doktorale eksamen in die Algemene Literatuurwetenskap af. In 1975 promoveer hy onder promotorskap van A. P. Grové aan die [[Universiteit van Pretoria]] (D.Litt.-graad) met ’n studie “''Oor die eenheid van die digbundel''”, wat later gepubliseer word. Hy is in 1975 vir ’n jaar lank ‘nd osent aan die Universiteit van Pretoria waarna hy in 1976 dosent in Algemene Literatuurwetenskap aan die [[Universiteit van die Vrystaat|Universiteit van die Oranje-Vrystaat]] word en in 1978 bevorder word tot hoogleraar. Na aftrede uit die akademie vestig hy hom op George in die Wes-Kaap, waar hy voltyds die familiebesigheid, die Strydom Galery, bestuur. Hy het ’n groot belangstelling in die beeldende kunste en besit dan ook ’n buitengewone eie versameling. Hy is getroud. 

=== '''Poësie''' ===

Op universiteit verskyn van sy eerste gedigte reeds in universiteitsjaar blaaie en later publiseer hy ook in ''Standpunte''.<ref>Cloete, T.T. (red.) “Die Afrikaanse literatuur sedert sestig” Nasou Beperk Eerste uitgawe 1980</ref>. Wanneer “'''''Geleentheidsverse'''''<ref>Gräbe, Ina Literator: http://www.literator.org.za/index.php/literator/article/viewFile/941/1113</ref>” in 1974 verskyn, word dit onmiddellik hoog aangeslaan<ref>Brink, André P. “Rapport” 15 Februarie 1974

Die titel van sy tweede bundel, “'''''L.S.'''''<ref>Grové, A.P. “Tydskrif vir Geesteswetenskappe” Jaargang 29 no. 3, September 1989</ref>”, is die afkorting vir “lectori salutem” in [[Latyn]], of te wel “heil die leser” en is dus direk op die publiek gerig.<ref>Olivier, Gerrit Die Burger: http://152.111.1.87/argief/berigte/dieburger/1989/01/19/11/1.html</ref>. Dit kan egter ook dui op die voorletters van die digter, wat dui op ’n outobiografiese inslag. Beide invalshoeke word ontgin in sterk verse wat handel oor die religieuse en die seksuele, in taal wat die Afrikaanse idioom uitbuit en in ’n styl wat ironie en dus dubbelsinnigheid in die hand werk. Daar is etlike gedigte wat betrekking het op [[Bybel]]<nowiki/>se gegewens, waarin soms die teenstrydigheid tussen die religieuse en die werklike ervaring uitgebring word om dit ook van toepassing te maak op die Suid-Afrikaanse politieke situasie. So word ’n skreiende kontras tussen die aardse en hemelse geskep. “''Elck naer zijn drift''” maak veelvuldig gebruik van verwysings na Bybeltekste, soos ook die voortreflike “''Voorspraak''”<ref>Askes, H. en Landman, J.N. (samestellers) “Voorspraak” Tafelberg-Uitgewers Beperk Kaapstad Eerste uitgawe Tiende druk 1994</ref> met sy aanwysings vir ’n voorbeeldige lewe.<ref>Kannemeyer, J.C. “Geskiedenis van die Afrikaanse literatuur 2” Academica, Pretoria, Kaapstad en Johannesburg Eerste uitgawe Eerste druk 1983</ref>. “''Bekering''” jukstaponeer op bekoorlike wyse die geestelike en die seksuele. “''Beryming''” is ’n vindingryke herdigting van Psalm 19, wat die belydenis teenoor die ervaring stel, terwyl “''Optelgedig''” die kruisiging relativeer. “''Tandem tandem''” met sy veelvuldige duister voetnote, verwarrende beeldspraak en slot wat op ’n antiklimaks uitloop kan gesien word as ironiese kommentaar op die verwikkeldheid van eietydse poësie wat met veel omhaal van woorde eindelik nie veel sê nie. Strydom se verse word opgeneem in al die belangrike versamel bundels uit die Afrikaanse digkuns, wat insluit “''Groot verseboek''” en “''Die Afrikaanse poësie in ’n  duisend en enkele gedigte''” asook in ander versamel bundels soos “''Die dye trek die dye aan''”, “''Liggaamlose taal''”, “''Goudaar''”, “''Kraaines''”,<ref>Kannemeyer, J.C. (red.) “Kraaines” Human & Rousseau Kaapstad en Johannesburg Eerste uitgawe 1988</ref>, “''Verse vir Opperman''”, “''Die goue vreugde''”, “''Voorspraak''” en “''Miskien sal ek die wingerd prys''”.<ref>Grové, A.P. “Letterkundige sakwoordeboek vir Afrikaans” Nasou Beperk Vyfde uitgawe Eerste druk 1988</ref>. 

In “'''''Oor die eenheid van die digbundel'''''”<ref>Brink, André P. “Standpunte” Nuwe reeks 132, Desember 1977</ref> ondersoek hy die onderlinge verwantskap van gedigte binne ’n bundel aan die hand van gedigte groepe eers deur middel van teorie en dan soos dit toegepas word in [[N. P. van Wyk Louw|N.P. van Wyk Louw]] se bundel “''Gestaltes en diere''”. In 1983 publiseer hy “'''''Die Sonnevanger'''''”,<ref>Werth, A.J. “Tydskrif vir Geesteswetenskappe” Jaargang 25 no. 2, Junie 1985</ref>, ’n studie oor die skilder Frans Claerhout se beroemde groep van 29 skilderye met dieselfde titel. Hy is ook medewerker aan “''Literêre terme en teorieë''” onder redaksie van [[T.T. Cloete]] .<ref>Kannemeyer, J.C. “Die Afrikaanse literatuur 1652-2004” Human & Rousseau Kaapstad en Pretoria Eerste uitgawe 2005</ref>.

* '''1973''' - Geleentheidsverse

* '''19761983''' - Oor die eenheid van dieDie digbundelSonnevanger