Verenigde Party: Verskil tussen weergawes

Ná die VP in Maart 1977 in die verkiesing van die [[Johannesburg]]se stadsraad verslaan is, het die VP besluit om in die stadsraad met die NP saam te werk, pleks van met die P.R.P.PRP Dit het gelei tot die bedanking van [[Japie Basson]] as [[Transvaal]]se partyleier. Hy het verklaar hy sou hom aansluit by die pogings om ’n opposisie met ’n breër grondslag, met die 14 beginsels as basis, daar te stel.

Basson en vyf ander L.V.’s het geweier om by die party aan te sluit omdat die P.R.P. nie by die onderhandelings betrokke was nie. Hulle het aangekondig hulle sou die P.R.P. steun in hulle soeke na ’n nuwe grondslag vir ’n opposisie-party. Op 5 September 1977 het die Basson-groepering by die P.R.P.PRP aangesluit om die [[Progressiewe Federale Party]] tot stand te bring.

Graaff het kort daarna as tussentydse leier bedank en Gerdener het ook die party verlaat, hoofsaaklik weens ’n meningsverskil oor die party se kandidaat vir die vakante setel [[Hillbrow]]. [[Vause Raw]] is verkies as nuwe N.R.P.NRP-leier. In die verkiesing van 30 November 1977 het die P.F.P.PFP 17 setels gewen en die N.R.P. 10. Die NP het sy meeste setels nog (134, ná ’n tussenverkiesing in [[Springs]], [[Oos-Rand]]) gewen. Die opposisie se totale getal setels het afgeneem van 51 ná 1974 se verkiesing en daaropvolgende tussenverkiesings tot net 27. Die enigste party wat dus werklik baat gevind het by die ontbinding van die VP, was die NP, teen wie al die ywer en onderhandelings gerig was.