Christian Malan: Verskil tussen weergawes

Weens die lang afstand na die skool het hy eers op agtjarige leeftyd skool besoek wat hy iedere dag te perd moes doen tot en met std. 5. In die dae van die [[Maritz-rebellie|1914-rebellie]] het dit soms broekskeur gegaan om die "kakies"“kakies” te ontsnap wat gedurig op die loer was vir ryperde. In die jaar 1918, tydens die Spaanse Griep, het die skole op Parys gesluit en moes hy gaan boer vir sy vader. Daarna is hy na die Hoërskool Gimnasium op [[Potchefstroom]], vanwaar hy, ná sy matrikulasie in 1932, sy teologiese studie voltooi het met sy B.A.- en B.D.-graad op dieselfde dorp. Ná al die eksamens kom die moeilikhede: Dit was die [[Groot Depressie]], nie net op ekonomiese gebied nie maar ook op kerklike terrein, want vakante gemeentes was net so skaars soos geld. In Malan se jaar was dit vyf studente wat gelyktydig hul studie voltooi het en toe was daar nog proponente van die vorige jaar wat op beroepe gewag het. En toe hy saam met sommige van sy klasmaats voor die Algemene Vergadering van die OVS in 1933 vir sy peremptoir-eksamen moes verskyn, het die masels hom platgetrek aan huis van sy oudste broer. Sy laaste ouer, naamlik sy moeder, het hom alreeds op 19-jarige leeftyd ontval.

Deur die goedgunstigheid van die kerkraad van [[Gereformeerde kerk Kroonstad|Kroonstad]] kon hy toe daar as proponent gaan arbei teen die vergoeding van £8 per maand plus vry losies. Huisbesoek moes hy op eie koste doen en dit het plaasgevind met 'n’n rooi motorfiets. Later sou ds. Malan skryf: "Die“Die geliefde ouderling moes maar agter op die fiets sy plek inneem. Ag, die arme bejaarde ouderlinge het maar styf-styf en steun-steun afgeklim — veral na so 'n’n slegte pad!"” Later het hy ook [[Gereformeerde kerk Bethlehem|Bethlehem]], [[Gereformeerde kerk Reitz|Reitz]] en [[Gereformeerde kerk Harrismith|Harrismith]] bedien. Die eer het hom egter te beurt geval, en miskien is hy die enigste proponent wat die status geniet het, dat hy al as proponent die reg gehad het om huwelike te bevestig.

In 1943 het hy 'n’n beroep aangeneem na [[Gereformeerde kerk Pretoria-Noord|Pretoria-Noord]], waar hul dogter, Susan, in 1944 gebore is en waar hulle ook in 1946 ’n motorongeluk gehad het. Hiervandaan het hulle in 1948 na [[Gereformeerde kerk Pietersburg|Pietersburg ]]verhuis tot 1951. Tydens hulle verblyf in Pietersburg kon hulle 'n’n nuwe gebou as [[pastorie]] betrek en was ds. Malan nie net konsulent van [[Gereformeerde kerk Laeveld|Laeveld]] wat hy 'n’n lang tyd moes bedien nie, maar het af en toe ook Woord en Sakramente bedien by al die gemeentes van die Klassis Waterberg. Ook as sendingdeputaat het hy heelwat werk te Siloam verrig en so sy eerste kennis van dié soort werk opgedoen wat later baie goed te pas gekom het toe hy op die brandpunt van die werk in [[Johannesburg]] te lande gekom het.

Ds. en mev. Malan het ook baie aktief deelgeneem aan die samelewing in Pietersburg en ds. Malan het nie alleen in al die skoolkommissies gedien nie, maar wad ook van enkeles voorsitter. Hy het ook al die tyd in die Hospitaalraad gedien en was tot met sy vertrek voorsitter van die Afrikaanse Skakelkomitee. Die gemeente het ook finansieel geweldig vooruitgegaan toe onder sy invloed tot die persentstelsel bygedra is. Ook is daar begin met die gedagte en reëlings vir 'n’n toekomstige nuwe kerkgebou.