Casparus Barlaeus: Verskil tussen weergawes

'''Casparus Barlaeus''' ([[Antwerpen]], [[12 Februarie]] [[1584]] - [[Amsterdam]], [[14 Januarie]] [[1648]]) was ‘n'n beduidende [[Nederland]]se humanis, skrywer, teoloog, historikus en digter. Hy [[Latyn|latiniseer]] sy Nederlandse naam Caspar van Baerle in "Casparus Barlaeus".

Caspar van Baerle was die seun van Caspar van Baerle (griffier en later rektor van die Latynse skool in [[Zaltbommel]]) en Cornelia Eerdewijns. Hy het in teologie gestudeer aan die [[Universiteit van Leiden]] en geneeskunde aan die [[Universiteit van Caen]]. In [[1641]] word hy professor in filosofie in Amsterdam. Sy latynse digkuns is hoog aangeslaan. Hy was ‘n'n groot bewonderaar van [[Johan Maurits]], wie se biografie hy geskryf het en hy het met onder meer [[Descartes]] gekorrespondeer.

Teen die einde van sy lewe het Barlaeus aan ernstige depressie gelei en drogbeelde gesien. Die vermoede bestaan dat hy [[selfmoord]] gepleeg het deur in ‘n'n waterput te spring omdat hy gedink het dat hy van strooi was en aan die brand geslaan het.