Standard Encyclopaedia of Southern Africa: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
kNo edit summary
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
Lyn 2:
[[Beeld:SESA.jpg|duimnael|400px|regs|’n Stel van die ''Standard Encyclopaedia of Southern Africa''.]]
 
Die '''''Standard Encyclopaedia of Southern Africa''''' (SESA) is ’n [[ensiklopedie]] in 12 dele van sowat 640 bladsye elk wat van 1970 tot 1976 uitgegee is deur Nasionale Opvoedkundige Uitgewery (Nasou) Bpk., ’n filiaal van die [[Nasionale Pers]]. Dit is die grootste privaatpublikasieprivaat publikasie wat tot dusver in [[Suid-Afrika]] aangepak is maar, ondanks die hoë lof wat die projek ontvang het, het talle stelle van die eerste en enigste oplaag van 6&nbsp;500 nie verkoop nie. Weens geldelike oorwegings en die louwarm verkope het die beplande [[Afrikaans]]e stel nooit verskyn nie.<ref>[[J.C. Steyn|Steyn, J.C.]]. 1980. ''Tuiste in eie taal''. Kaapstad:Tafelberg, bl. 387-388: '' 'n Tekort aan geld het die Afrikaanse kultuur reeds geknou. 'n Uiters belangrike werk, naamlik die Afrikaanse uitgawe van SESA, die ''Standard Encyclopaedia of Southern Africa'', moes laat vaar word.''</ref> Die twaalfde deel bevat, buiten die indeks, artikels oor gebeure wat plaasgevind het nadat die voorafgaande elf dele gedruk is en ook oor mense wat gesterf het in die tussentyd. Dis die omvangrykste ensiklopedie wat tot dusver oor Suider-Afrika verskyn het en bly selfs 30 jaar nadat dit gepubliseer is, 'n vertroude, gesaghebbende naslaanbron.
 
SESA is 'n streeksensiklopedie oor Suider-Afrika waarin die klem val op Suid-Afrika en sy buurstate. Mense oor wie afsonderlike, biografiese artikels ingesluit is, was almal reeds oorlede voor hulle insluiting. Die ensiklopedie het 'n breë omskrywing van noemenswaardigheid gevolg en bevat biografieë van mense wat 'n genoegsame indruk op hul tydgenote gemaak het om blywend onthou te word<ref> {{en}} [http://www.artefacts.co.za/main/Buildings/style_det.php?styleid=792 Artefacts.co.za]. URL besoek op 17 Februarie 2015.</ref>. Die werk is die gevolg van noue samewerking tussen die redakteurs en meer as 'n duisend medewerkers, van wie sommige slegs een artikel geskryf het en ander honderde.