Pous Damasus I: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Alias (besprekings | bydraes)
k ortografie: 'n
Alias (besprekings | bydraes)
k -verdubbelde woord
Lyn 17:
 
==Biografie==
Pous Damasus I is in [[304]] waarskynlik in die stad [[Idanha-a-Nova]] ([[Lusitania]], [[Hispania]]) wat tans in [[Portugal]] is of in [[Guimarães]] (tans in [[Potugal]]) in [[Gallaecia]] (nou [[Galicië]] [[Spanje]]) gebore, die seun van 'n‘n Spaanse priester met die naam [[Antonius]]. Sy ma se naam was [[Laurentia]]. Op [[1 Oktober]] [[366]] volg hy [[Pous Liberius]] op en regeer tot sy dood op [[11 Desember]] [[384]]. Hy word opgevolg deur [[Pous Siricius]].
Die naam ‘Damasus’ beteken “van Diamant”.
 
==Pontifikaat==
Aanhangers van [[Pous Liberius]] het die diaken [[Teenpous Ursinus|Ursinus]] as [[Teenpous]] gekies en geweld en bloedvergieting gebruik om te probeer om hom op die troon van [[Petrus|St. Pieter]] te plaas. Die [[stadsprefek]] van [[Rome]] [[Vettius Agorius Praetextatus]] het Damasus as die wettige [[Pous]] erken en [[Teenpous Ursinus|Ursinus]] na [[Keulen]] verban. [[Teenpous Ursinus|Ursinus]] is later toegelaat om na [[Milaan]] terug te keer, maar hy is verbied om naby [[Rome]] te kom. Die [[Teenpous]] het volgehou om Damasus te bekamp en self 'n‘n klag van owerspel teen hom gebring in [[378]], maar Damasus is deur keiser [[Gratianus]] vrygespreek asook deur deur 'n‘n sinode van 44 biskoppe wat in [[Rome]] plaasgevind het en waar sy aanklaers geëkskommuniseer is. Baie mense in die heidense en Christen gemeenskap het Damasus gesien as 'n‘n man met meer wêreldse ambisie as herderlike eienskappe. Sy vermaaklikheidsin was berug weens sy uitspattigheid. Sy kritici het hom “die vroumense se oorblaser” genoem.
 
Pous Damasus het die [[Rooms-Katolieke Kerk|Roomse geloof]] sterk verdedig. Tydens twee sinodes in [[Rome]] in [[368]] en [[369]] het hy [[Apollinarisme]] en [[Masedonianisme]] veroordeel en hy het ook gesante gestuur na die [[Raad van Konstantinopel]] in [[381]] wat teen die ketterye betoog het. Tydens die sinode van [[Rome]] in [[369]] is [[Auxentius]], die [[Arius|Ariaanse]] biskop van [[Milaan]] afgeset, maar hy het aangebly tot sy dood in [[374]] toe hy opgevolg is deur [[Ambrosius|St. Ambrosius]]. Die ketter [[Priscillian]], wat deur die [[Raad van Saragossa]] in [[380]] veroordeel is, het vergeefs probeer appelleer by Damasus.
 
Damasus het [[Hieronimus van Stridon]] opdrag gegee om die [[Bybel]] te hersien en dit het aanleiding gegee tot die totstandkoming van die beroemde [[Latyn]]se Bybel, die [[Vulgaat]] wat die vorige een, die [[Vetus Latina]] vervang het. Die [[Vulgaat]] is 'n‘n nuwe vertaling uit [[Hebreeus]] eerder as die bestaande [[Grieks]]e [[Septuagint]]. Hieronimus het ook die [[Kanon]] van die [[Nuwe Testament]] vasgestel.
 
Tydens sy pontifikaat het keiser [[Theodosius I]] sy beroemde edik “De fide Catholica” ([[27 Februarie]] [[380]]) uitgevaardig, wat bepaal het dat die evangelie wat [[Petrus]] aan die [[Rome]]ine gebring het , die staatsgodsdiens is en dat Damasus die hoof van die kerk is.
 
Toe [[Illirium]] in [[379]] van die Westerse Ryk afgesky is, het Damasus dadelik 'n‘n [[Apostoliese vikarus]] in die persoon van biskop [[Ascholius van Thessalonika]] daarheen gestuur om sy gesag daar te vestig. Damasus het ywerig gewerk aan die versterking van die heerskappy van die biskop van [[Rome]] as die hoof van die kerk. Die toename van die mag van die [[Pous]] het gelei tot groter prag en praal, iets wat veral deur [[Hieronimus]] veroordeel is. Die keiser [[Valentianus]] het op [[29 Julie]] [[370]] selfs 'n‘n edik uitgevaardig waarin kerklikes en monnikke (later ook biskoppe en nonne) verbied is weduwees en wese lastig te val oor gawes en erflatings.
 
Damasus het die kerk [[San Lorenzo in Damaso]] laat herstel en deeglike huisvesting vir die [[Vatikaanse Argief]] verskaf. Hy het die basiliek van [[Sebastianus]] laat bou asook die [[Via Ardeatina]] tussen die begraafplase van [[Pous Callixtus I|Callixtus]] en [[Domitilla]]. In laasgenoemde is hy volgens die [[Liber Pontificalis]] begrawe saam met sy ma en sy suster.