|
===Die pouslike familie===
'''Pous Johannes XXII''' is die seun van Arnaud Duèze en Hélène de Bérail, gegoede burgers van Cahors, ‘n'n dorp wat sy bestaan maak uit handel en bankwese. Behalwe Jacques het hulle nog die volgende kinders en nageslag gehad:
* Pierre, konsul van Cahors wat twee kinders gehad het nl.
** Arnaud, burggraaf van Caraman en getroud met Marguerite de l’Isle
** Arnaud de Via, kardinaal
** Pierre
* Nog ‘n'n dogter met die getroude van Jean, wat een seun gehad het nl.
** Gancelme de Jean, kardinaal.
==Pontifikaat==
Na ‘n'n [[sedis vacatio]] van meer as twee jaar word '''Pous Johannes XXII'''<ref>John XXII. (2008). [[Encyclopædia Britannica]]. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica</ref> op [[7 Augustus]] [[1316]] verkies as ‘n'n kompromie tussen die Italianers en die Franse met die steun van Philip V, koning van Frankryk en Robert I, koning van [[Napels]].
Sy voorganger [[Pous Clemens V]] het die pouslike hof na [[Avignon]] verskuif en Johannes besluit om daar te bly. Hy versterk die Franse invloed in die kurie aansienlik deur onder andere van sy familielede as kardinaal aan te stel. Hy reorganiseer ook die werking van die kurie en ontneem die kanunnike van die katedrale die reg om biskoppe aan te stel.
'''Pous Johannes XXII'''<ref>Kirsch, J.P. (1910). Pope John XXII. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Besoek Januarie 30, 2009 by: http://www.newadvent.org/cathen/08431a.htm</ref> meng sterk in in die voortslepende verdeeldheid binne die orde van die Minderbroeders (Franciskaners). Hy kies kant vir die “konvensioneles” teen die “spiritualiste”. Die spiritualiste verkondig absolute armoede en beskou selfs die opslaan van kos as sonde. ‘n'n Klein aantal hardnekkige spiritualiste onder wie Jean Barrani, Dieudonné Michaëlis, Guilhem Sancton en Pons Rocha van Narbonne het voor die Inkwisisie verskyn en is op [[7 Mei]] [[1318]] op die brandstapel in Accoules tereggestel.
Die dissidente Minderbroeders het hulle aangesluit by hertog Lodewyk van Beiere, ‘n'n vyand van die pous. Op [[28 September]] [[1322]] verslaan Lodewyk sy teenstander Frederik die Skone van Oostenryk in die slag van Mühldorf. Die pous spreek die ban uit oor Lodewyk weens sy anti-pouslike gedrag op [[23 Maart]] [[1323]]. Lodewyk roep ‘n'n algemene konsilie saam (die Sachsenhausen vergadering [[22 Mei]] [[1324]]) en beskuldig die pous van kettery oor sy standpunt teen die “spiritualiste”. Die hertog kry die steun van die dissidente Minderbroeders en van Marsilius van Padua. Marsilius was van mening dat die oordeel van ‘n'n algemene konsilie bo die van die pous staan. Lodewyk trek [[Rome]] binne in [[1328]] en met die hulp van die Colonna familie word hy tot keiser gekroon. Drie maande nadien op [[14 April]] [[1328]] (Brittanica gee 18 April) vaardig hy ‘n'n edik uit waarin Jacques van Cahors as pous afgeset word en laat [[Teenpous Nicolaas V]] (Pietro Rainalducci), een van die “spiritualiste”, verkies. Nicolaas word gekroon op [[22 Mei]] [[1328]] in die Sint Pieterskerk. Toe Lodewyk in [[1329]] uit Rome terugtrek verloor Nicolaas sy steun. Nicolaas reis na Avignon en onderwerp hom aan Pous Johannes op [[25 Augustus]] [[1329]].
Pous Johannes XXII het nuwe bisdomme gestig in Indië, Iran en Armenië. Hy verklaar [[Thomas van Aquino]] heilig op [[18 Julie]] [[1323]]. Hy verbied die musikale stroming Ars Nova in die kerkmusiek en veroordeel die leerstellings van [[Meester Eckhart]] op Sondag [[27 Maart]] [[1329]] in die bul “In Agro Dominico”.
Die pous het in die jare [[1331]] tot [[1332]] ‘n'n paar twyfelagtige uitsprake gemaak. Hy het beweer dat die heiliges na hulle dood moet wag tot die Laaste Oordeel voordat hulle in die hemel kom en dat sondaars ook nie voor die tyd verdoem sou wees. Die sienings is veroordeel op [[19 Desember]] [[1333]] deur 'n vergadering van teoloë aan die Universiteit van Parys en onder andere deur [[William Ockham]] aangegryp om die pous te laat afset. Op sy sterfbed het die pous egter die sienings herroep op [[3 Desember]] [[1334]].
Op [[14 Maart]] [[1319]] stig Johannes met die bul “Ad ea ex quibus” die Portugese orde van die Ridders van Christus. Hy gee ook die besittings van die [[Tempeliers]] in Portugal aan die nuwe orde.
| 