Grigori Potjomkin: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k →‎Verwysings: Link GA is now handled by Wikidata, removed: {{Link GA|en}} using AWB (10861)
No edit summary
Lyn 30:
| handtekening =
}}
 
[[Prins]] '''Grigori Aleksandrowitsj Potjomkin-Tawritsjeski''' (ook '''Potemkin''') ([[Russies]]: Григорий Александрович Потёмкин-Таври́ческий), ([[24 September]] [[1739]] – [[16 Oktober]] [[1791]]) was ’n [[Rusland|Russiese]] maarskalk, staatsman en die minnaar van [[Katharina II van Rusland|Katharina die Grote]]. Hy word veral onthou vir sy pogings om die wilde, ylbevolkte steppe van die Suid-Oekraïne te koloniseer wat in 1774 deel van Rusland geword het. Onder die dorpe wat hy gestig het, is [[Cherson]], Nikolajef ([[Mikolajif]]), [[Sewastopol]] en Jekaterinoslaf (nou [[Dnipropetrofsk]]). Hy was die seun van Alexander Potjomkin en Daria Skoeratowa.
 
Line 36 ⟶ 37:
 
== Katharina se minnaar ==
[[Lêer:Spb 06-2012 Tauride Palace 02.jpg|thumbduimnael|leftlinks|235px|''Potjomkin se Tauris-paleis in [[Sint Petersburg]]'']]
In [[1774]] word hul verhouding intiemer. Potjomkin word ’n gunsteling (minnaar) van die keiserin; hy kry baie toekennings en van die hoogste poste. Die volgende sewentien jaar is hy die magtigste man in Rusland. Hy hou van luukshede, rykdom en, soos Katharina, van mag. Hy word egter gelei deur die gees van die [[Die Verligting|Verligting]]; hy verdra godsdienstige verskille en beskerm nasionale minderhede. As aanvoerder van die Russiese leër (vanaf [[1784]]) openbaar hy ’n mensliker manier van dissipline: Hy dring daarop aan dat offisiere soldate op ’n vaderlike manier behandel.
 
Line 42 ⟶ 43:
 
== Die nuwe provinsies ==
[[Lêer:Ukraine Cherson 2St.-Ekater.jpg|235px|rightregs|thumbduimnael|''Katharina II het Potjomkin laat begrawe in die Katharina-katedraal van [[Cherson]], een van die stede wat hy gestig het'']]
 
Potjomkin behaal groot welslae in Rusland se nuut verworfde suidelike provinsies, waar hy sonder beperkings regeer. Hy laat ’n stroom Russiese en buitelandse immigrante na die streek trek en stig nuwe stede en die [[Swartseevloot]]. In [[1783]] annekseer hy die [[Krim]], waarvoor hy die eretitel "Sy Deurlugtige Hoogheid prins van Tauris" ontvang, na aanleiding van ’n antieke naam vir die Krim. Vier jaar later reël hy Katharina se beroemde seremoniële reis deur die suidelike provinsies. Die doel van die reis is die intimidasie van Rusland se vyande, en dit lei tot ’n oorlog waarvoor die land oënskynlik sleg voorberei is, (die [[Russies-Turkse Oorlog, 1787-17921787–1792]]). As bevelvoerder word Potjomkin gelei deur ’n versigtige strategie wat militêr geregverdig is, maar hom redelik ongewild maak.
 
Sy kolonisasie-stelsel is baie gekritiseer, maar dis onmoontlik om nie die resultaat van sy kolossale bedrywighede te bewonder nie. Die [[arsenaal]] van [[Cherson]], wat in [[1778]] begin is, die hawe van [[Sewastopol]] en die nuwe vloot van 15 lynskepe en 25 kleiner vaartuie is monumente aan sy genialiteit. Maar daar was altyd ’n mate van oordrywing: Hy het nie mannekrag, geld of homself ontsien om sy reusagtige projek vir die kolonisasie van die Suid-Oekraïense steppe deur te voer nie.
Line 57 ⟶ 58:
 
== Verwysings ==
: ''Hierdie artikel is merendeels vertaal vanaf die Engelse Wikipedia-artikel [http[://en.wikipedia.org/wiki/Grigori_Alexandrovich_Potemkin:Grigori Alexandrovich Potemkin]]''
{{Verwysings}}
 
[[Kategorie:Russiese militariste|Potjomkin, Grigori]]