Vulgêrlatyn: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k Opruim
Ek het Volkslatyn in enkele paragrawe toegevoeg. Albei is aanvaarbaar en verwys na dieselfde kontinuum.
Lyn 17:
}}
 
Die term '''Vulgêrlatyn''' ([[Latyn]]: ''Sermo vulgaris Latinus'') of '''Volkslatyn''' verwys in die [[taalwetenskappe|taalwetenskap]] na die [[Latyn]]se spreektaal wat in baie opsigte van die geformaliseerde en verhewe literêre taal verskil het. Die laasgenoemde is blykbaar dikwels as 'n kunstaal ervaar.<ref>Andreas Michel: ''Einführung in das Altitalienische''. Tübingen: Gunter Narr Verlag 1997, bl. 20</ref>
 
[[Lêer:pompeii-graffiti.jpg|duimnael|links|Vulgêrlatyn, soos dit in hierdie politieke graffiti in Pompeji gebruik is, was die gesproke taal van die [[Romeinse Ryk]] wat duidelik van die literêre "klassieke" Latyn verskil het]]
Nogtans sou dit misleidend wees om Vulgêrlatyn bloot as 'n "plat" of "onbeskaafde" variant van Latyn te definieer. Die term is afgelei van die Latynse adjektief ''vulgaris'' wat letterlik "gewoon, van die volk" beteken, en ''sermo vulgaris'' was dus die Latynse volks- of omgangstaal, net soos die huidige Italiaanse ''volgare'' in sy historiese betekenis na die lewende Italiaanse taal verwys wat met die uitgestorwe klassieke Latyn kontrasteer.
 
VulgêrlatynVolkslatyn verwys ook nie na 'n laat taalperiode van Latyn nie aangesien hierdie taalvariant al in die vroeë komedies van digters soos Plautus en Publius Terentius Afer voorgekom het. Taalwetenskaplikes gaan dus daarvan uit dat die skeiding tussen gesproke en geskrewe Latyn reeds in 'n vroeë periode begin het en later deur die invloede van gelatiniseerde [[Kelte]] en [[Germane]] nog versterk is. Hierdie proses het uiteindelik in die vroeë [[Middeleeue]] tot die ontstaan van die [[Romaanse tale|Romaanse taalfamilie]] gelei.
 
Dit is dus duidelik dat ook Romeinse geleerdes soos die skrywer en retorikus [[Cicero]] tydens informele geselsies VulgêrlatynVolkslatyn gepraat het, alhoewel hul taalvorm en -gebruik sekerlik van dié van 'n gewone soldaat of gladiator verskil het. Ook streeksgebonde taalkenmerke het waarskynlik 'n groter invloed op gesproke Latyn uitgeoefen en – tydens die agteruitgang van die laat-antieke Romeinse beskawing en toenemende ongeletterdheid selfs in Italië – die ontstaan van nuwe streektale bevorder wat in die Romaanse taalwetenskap as primêre dialekte van VulgêrlatynVolkslatyn beskryf word.
 
Vulgêrlatyn moet veral as 'n sambreelterm vir 'n verskeidenheid Latynse spreektaalvorms beskou wat deur groot