Meiringspoort: Verskil tussen weergawes

Vir boere noord van die Swartberge was dit moeilik om hul wolbale[[wol]]bale en ander produkte per [[ossewa]] na die Kaapse hawe vir uitvoer na [[Europa]] te vervoer. [[Mosselbaai]] se hawe was baie nader, maar 'n oorgang vir ossewaens oor die Swartberge het ontbreek. Die bewoners van die [[George]]-omgewing en die Klein Karoo wou graag hul patats, aartappels, inheemse hout en meubels aan die boere noord van die Swartberge verhandel vir vee. In Augustus 1854 het [[John Molteno]], 'n lid van die Kaapkolonie se Wetgewende Vergadering, en die beroemde pasbouer [[Andrew Geddes Bain]] 'n ondersoek ter plaatse gelei. Inwoners het die saak as dringend beskou, 'n vergadering op George gehou en 'n komitee saamgestel om aandag aan 'n kortpad na 'n hawe te gee. Landmeter-generaal Charles Bell was van mening dat 'n [[ruiterpad]] in die kloof van die [[Grootrivier]], 'n tak van die [[Olifantsrivier]], so verbeter kan word dat dit geskik sou wees vir gebruik deur ossewaens. Hy meld egter daarby dat die pad uiters kwesbaar sal wees vir verspoelings tydens vloede. Nogtans bewillig die goewerneur, sir [[George Grey]], en sy regering die bedrag van £5 000 vir die bou van die pad.<ref>[http://samountainpasses.co.za/Home/WesternCape/Passes/KAROO/Meiringspoort/tabid/231/Default.aspx Meiringspoort]</ref>

[[Lêer:Meiringspoort Waterval.jpg|duimnael|220px|Die 60&nbsp;m hoë [[waterval]] in Meiringspoort waar trappies gemaak is vir die prins van Wallis se besoek in 1925. In 1987 het duikers vasgestel dat die diepte van die poel onder die waterval is 9&nbsp;m is.]]

Landmeter-generaal Charles Bell was reg met sy voorspelling en waarskuwing dat die pad baie kwesbaar is tydens kwaai reën in die Karoo en die gevolglike vloede in die Grootrivier. Geld ingesamel by die tolhekke was nie genoeg vir die aanhoudende instandhoudingswerk nie en die afdelingsrade van George en Prins Albert en later van Oudtshoorn en Beaufort-Wes moes gereeld help. Na 'n vloed in 1885 moes TomasThomas Bain kom om te help met die herstelwerk. As 'n werkskeppingsprojek het die staat tydens die Groot Depressie verbeterings aan die pad laat aanbring. Onderhoudskoste het gedurig gestyg. Tussen 1905 en 1907 is £1 264 spandeer, tussen 1918 en 1934 £18 316. Van 1945 tot 1947 is 17 laagwaterbrûe aangebring en was die rekening £14 928. Vanaf 1948 tot 1953 het die afdelingsrade van Oudtshoorn en Prins Albert nog laagwaterbrûe laat bou om onderhoudskoste na elke vloed te verminder. Tussen 1966 en 1971 is die trajek tussen De Rust en Klaarstroom ingrypend verbeter en geteer teen 'n bedrag van R1,6 miljoen. Skerp draaie is uitgeskakel. Om die skoonheid van die roete te probeer bewaar, is skietwerk tot die minimum beperk en bou- en opvulmateraiaalopvulmateriaal is soveel moontlik van ver aangery. In 1988 het vloede groot dele van Suid-Afrika geteister, maar Meiringspoort het met weinig skade daarvan afgekom. Dit, danksy die werk van die siviele ingenieur Roy Petersen. Helaas het 'n vloed in November 1996 die pad weer verwoes en was dit byna drie jaar lank gesluit. Herbouing het plaasgevind en is die pad nou 'n toonbeeld van ingenieursvernuf. Premier Gerald Morkel van die Wes-Kaap het die opgeknapte pad op 20 Oktober 2000 in gebruik gestel.

Voorheen was die roete bekend vir die groot aantal kere datwat die pad die rivier kruisby by'n drif oorsteek. Weens die verspoelings het die driwwe nie altyd op dieselfde plek gebly nie en ook die aantal het ook gewissel. Langenhoven skryf in sy boek ''Sonde met die Bure'': “...nou is in elke drif 'n draai en om elke draai 'n drif …”...” Die driwwe is nou elk vervang met 'n laagwaterbrug. By elke brug is die naam van die drif wat daar voorheen was, aangebring. Hulle is van Klaarstroom na Oudtshoorn die volgende:

Eerste/Laaste Drif, Opmetingsdrif, Wasgatdrif, Bloupuntdrif, Pereboomdrif, Rooiuitspanningsdrif, Derde Tol-drifToldrif, Ontploffingsdrif, Watervaldrif, Uitspanningsdrif, Witfonteindrif, Wadrif, Ou Toldrif, Witperde, Herriedrif, Sanddrif, Perskeboomdrif, Dubbele drif, Nooiensboomdrif, Aalwyndrif, Skelmkloofdrif, Boesmansdrif, Damdrif, Skansdrif, Spookdrif.

By die Herrie- en Pereboomdrif het [[Suid-Afrikaanse Nasionale Parke|Nasionale Parke]] netjiese piekniek- en parkeerterreine en toiletgriewe ingerig. By die Watervaldrif is dieselfde geriewe beskikbaar en ook 'n uitstalling van plante uit die kloof en 'n museum wat die geskiedenis van Meiringspoort vertel. 'n Wandelpad lei van hier na die waterval van 60&nbsp;m hoog en die swemgat. Die paadjie dateer uit 1925 toe dit toeganklik gemaak is vir die besoek van die prins van Wallis.