Domestikering en vervreemding: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
EvZ (besprekings | bydraes)
Geskep deur die bladsy "Domestication and foreignization" te vertaal
 
EvZ (besprekings | bydraes)
Bietjie skoongemaak ná publikasie
Lyn 1:
'''Domestikering '''en '''vervreemding '''is strategieë in [[Translation|vertaling]] in verband met die mate waarin vertalers ’n teks met die [[Target culture|teikenkultuur]] laat ooreenstem. Domestikering is die strategie om ’n teks in groot mate met die kultuur van die taal waarin die vertaling gedoen word, te laat ooreenstem, wat tot die verlies van inligting uit die [[Source text|bronteks]] kan lei. Vervreemding is die strategie om inligting uit die bronteks te behou en behels dat konvensies van die teikentaal doelbewus gebreek word sodat die betekenis van die bronteks behou kan word.<ref name="Gile2009"><cite class="citation book">Gile, Daniel (2009). </cite></ref> Daar word al eeue lank oor hierdie strategieë gedebatteer, maar die eerste persoon wat dit in die hedendaagse sin geformuleer het, was [[Lawrence Venuti]], wat hulle in 1995 in die gebied van [[Translation studies|vertaalstudies]] gebring het met sy boek ''The Translator's Invisibility: A History of Translation''.<ref name="Gile2009"><cite class="citation book">Gile, Daniel (2009). </cite></ref><ref name="Venuti1995"><cite class="citation book">Venuti, Lawrence (1995). </cite></ref> Venuti se innovering op hierdie gebied was sy beskouing dat die tweeledigheid tussen domestikering en vervreemding ideologies van aard is; hy beskou vervreemding as die etiese keuse vir vertalers.<ref name="Gile2009"><cite class="citation book">Gile, Daniel (2009). </cite></ref>
 
== Teorie ==