Édouard Manet: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Nuwe artikel, nog besig
 
Uitgebrei, nog besig
Lyn 25:
 
Vandag word dit beskou as waterskeidingswerke wat die begin van die moderne kuns ingelui het. In die laaste 20 jaar van sy lewe het hy bande met ander groot kunstenaars van sy tyd gesmee, maar hy het sy eie styl ontwikkel wat beskou is as innoverend, en dit het ’n groot invloed op latere skilders gehad.
 
==Vroeë lewe==
Manet is op [[23 Januarie]] [[1832]] in [[Parys]] gebore as die seun van vooraanstaande ouers.<ref>Neret, Gilles. ''Manet''. Taschen, 2003. p. 93. ISBN 3-8228-1949-2</ref> Sy ma, Eugénie-Desirée Fournier, was die dogter van ’n diplomaat en peetdogter van die [[Swede|Sweedse]] kroonprins [[Karel XIV Johan van Swede|Karel Bernadotte]], van wie die Sweedse monarge afstam. Sy pa, Auguste Manet, was ’n Franse regter wat verwag het Édouard sou ’n regsloopbaan volg. Sy oom, Edmond Fournier, het hom aangemoedig om te skilder en het die jong Manet na die [[Louvre]] geneem.<ref name = "King"/> In 1845 het hy op aanbeveling van sy oom ingeskryf vir ’n spesiale tekenkursus waar hy Antonin Proust, die toekomstige minister van skone kunste en ’n lewenslange vriend, ontmoet het.
 
Op aanbeveling van sy pa het hy in 1848 op ’n opleidingsboot na [[Rio de Janeiro]] gevaar. Nadat hy die eksamen om by die Franse vloot aan te sluit twee keer gedruip het,<ref>{{cite web|url=http://www.metmuseum.org/toah/hd/mane/hd_mane.htm |title=Édouard Manet |publisher=Metropolitan Museum of Art|date= |accessdate=22 Julie 2013}}</ref> het sy pa ingestem dat hy ’n kunsopvoeding kry. Van 1850 tot 1856 het Manet onder die akademiese skilder [[Thomas Couture]] studeer. In sy vrye tyd het hy die ou meesters se werke in die Louvre gekopieer.
 
Van 1853 tot 1856 het Manet [[Duitsland]], [[Italië]] en [[Nederland]] besoek waar hy deur die Nederlandse skilder [[Frans Hals]] en die [[Spanje|Spaanse]] kunstenaars [[Diego Velázquez]] en [[Francisco Goya|Francisco José de Goya]] beïnvloed is.
 
==Loopbaan==
In 1856 het Manet ’n ateljee geopen. Sy styl in dié tydperk is gekenmerk deur vrye kwashale, eenvoudige detail en min oorgangskleure. In die realismestyl van Courbet het hy kontemporêre werke geskilder soos bedelaars, sangers, sigeuners, mense in kafees en bulgevegte. Ná sy vroeë loopbaan het hy selde godsdienstige, mitologiese of historiese voorwerpe geskilder. Twee van sy werke is by die Salon van die Paryse Académie des Beaux-Arts aanvaar. Sy styl was "effens onverskillig" in vergelyking met die uiters noukeurige werke van ander Salon-skilderye, en dit het van die jong kunstenaars se aandag getrek.<ref>Ross King, The Judgement of Paris, p. 20-21, uit Fernand Desnoyers, Le Salon des Refusés, 1863</ref>
 
===''Musiek in die Tuileries''===
[[Beeld:MANET - Música en las Tullerías (National Gallery, Londres, 1862).jpg|thumb|220px|''Musiek in die Tuileries'', 1862.]]
 
''Musiek in die Tuileries'' is ’n vroeë voorbeeld van Manet se styl. Dit is geïnspireer deur Hals en Velázquez en weerspieël sy belangstelling in vermaak as ’n onderwerp. Hoewel sommige dit as onvoltooi beskou het,<ref name = "King"/> is dit ’n goeie aanduiding van hoe die Tuileries-tuin destyds was; ’n mens kan jou die musiek en gesprekke voorstel.
 
Manet het in die skildery sy vriende, kunstenaars, skrywers en musikante uitgebeeld en daar is selfs ’n selfportret tussen die mense.
 
===''Noenmaal op die Gras''===
[[Beeld:Edouard Manet - Luncheon on the Grass - Google Art Project.jpg|thumb|220px|''Noenmaal op die Gras'', 1863.]]
 
Een van sy groot vroeë werke was ''Noenmaal op die Gras''. Die Paryse Salon het dit verwerp vir hul 1863-uitstalling, maar Manet het dit later dié jaar in die Salon des Refusés uitgestal. Hy het die model Victorine Meurent; sy vrou, Suzanne; toekomstige swaer, Ferdinand Leenhoff; en een van sy broers as modelle gebruik.
 
Die skildery met sy naakte vroue en ten volle geklede mans was omstrede, ook vanweë die sketsagtige hantering, iets wat Manet van Courbet onderskei het. Dit weerspieël ook Manet se bestudering van die werke van die ou meesters, want die plasing van die hooffigure kom uit Marcantonio Raimondi se ''Oordeel van Parys'' (c. 1515), gebaseer op ’n tekening van [[Raphael]].<ref name = "King"/>
 
===''Olympia''===
[[Beeld:Edouard Manet - Olympia - Google Art Project 3.jpg|thumb|220px|''Olympia'', 1863.]]
 
Nes met ''Noenmaal op die Gras'' weerspieël Manet se ''Olympia'' (1863) die werk van ’n bekende Renaissance-kunstenaar. Dit is van ’n naakte vrou, wie se posisie herinner aan [[Titiaan]] se ''Venus van Urbino'' (1538). Dit herinner ook aan Goya se ''Die Naakte Maja'' (1800). Manet se openhartige uitbeelding van ’n selfversekerde prostituut is in 1865 deur die Salon aanvaar en dit het ’n skande veroorsaak. Volgens Proust het "net die voorsorgmaatreëls deur die administrasie voorkom dat ontstoke besoekers die skildery stukkend gesteek en geskeur het".<ref>Neret, Gilles. ''Manet''. Taschen, 2003. p. 22. ISBN 3-8228-1949-2</ref>
 
Die vrou het klein bykomstighede gedra soos ’n [[orgidee]] in haar hare, ’n armband, ’n lint om haar nek en pantoffels, en dit het haar naaktheid en seksualiteit beklemtoon. Die orgidee, teruggekamde hare, swart kat en blommeruiker was in dié tyd alles erkende simbole van seksualiteit. Die moderne Venus was skraal, anders as die destydse standaard. Die vlakheid van die skildery, wat deur Japannese houtblokkuns geïnspireer is, maak dat die figuur mensliker en minder wellustig is. Daar is ook ’n ten volle geklede swart bediende, wat die detydse geloof uitbuit dat [[swart mense]] hiperseksueel is.<ref name = "King"/>
 
''Olympia'' was die onderwerp van karikature in die pers, maar het aanklank gevind by die Franse [[avant-garde]]-gemeenskap en kunstenaars soos Courbet, [[Paul Cézanne]], [[Claude Monet]] en later [[Paul Gauguin]].
 
Nes ''Noenmaal op die Gras'' het die skildery die kwessie geopper van prostitusie in Frankryk en die rol van vroue in die gemeenskap.<ref name="King">Ross King. ''The Judgment of Paris: The Revolutionary Decade that Gave the World Impressionism''. New York: Waller & Company, 2006. ISBN 0-8027-1466-8.</ref>
 
==Verwysings==
{{Verwysings}}
 
[[Kategorie:Franse skilders]]