Komplementêre kleure: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Skakel
Oorspronklike name van die skilderye
Lyn 57:
 
=== In kuns ===
In 1872 het [[Claude Monet]] sy ''Impression, Sunrisesoleil levant (Indruk van die sonopkoms)'', geskilder, 'n toneel van 'n klein oranje sonnetjie en oranje lig wat deur die wolke en water in die middel van 'n wasige blou landskap weerkaats word. Hierdie skildery, met sy treffende gebruik van die komplementêre kleure blou en oranje, het aan die [[Impressionisme|Impressionistiese]] beweging sy naam gegee. Monet was vertroud met die wetenskap van komplementêre kleure en het dit met entoesiasme gebruik.
 
Oranje en blou het 'n belangrike kleurkombinasie vir die Impressionistiese skilders geword. Hulle almal het die onlangse boeke oor kleurteorie bestudeer en hulle het geweet dat wanneer oranje langs blou geplaas word, albei kleure baie helderder vertoon. [[Paul Cézanne]] het oranje ('n mengsel van geel, rooi en oker) dikwels teen 'n blou agtergrond gebruik.
Lyn 63:
[[Vincent van Gogh]] was veral bekend vir sy gebruik van hierdie tegniek; hy het sy eie oranjes geskep en hulle langs siënnarooi en bottelgroen kwashale aangebring. Hy het ook 'n oranje maan en sterre in 'n kobaltblou hemel geplaas.
 
In 'n beskrywing van sy skildery, ''The NightLe Café de nuit'', het Van Gogh aan sy broer Theo geskryf: "Ek wou met rooi en groen die verskriklike menslike hartstogte uitbeeld. Die vertrek is bloedrooi en liggeel, 'n groen biljarttafel in die middel en vier lemmetjiegeel lampe, met 'n oranje en groen gloed. Daar is oral 'n stryd en teenstelling tussen die mees uiteenlopende rooie en groene."<ref>Vincent van Gogh, ''Corréspondénce general'', number 533, cited by John Gage, ''Practice and Meaning from Antiquity to Abstraction''.</ref><gallery>
Lêer:Claude Monet, Impression, soleil levant.jpg|Impression, Sunrise deur Claude Monet (1872)
Lêer:Renoir12.jpg|Roeiers by Chatou deur Pierre-Auguste Renoir (1879.