NG gemeente Otjiwarongo: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
Morne (besprekings | bydraes)
Lyn 16:
'n Besoekende predikant wat per oskar van [[Walvisbaai]] af na [[Grootfontein]] gereis het, het die gemeente op [[14 November]] [[1902]] gestig op die plaas Strydfontein, noordoos van [[Grootfontein]]. Die gemeente het oorspronklik as "Moria" bekend gestaan.
 
Aanvanklik het die lidmate hoofsaaklik bestaan uit verspreide Afrikaanse gesinne wat in 'n mate rondom Grootfontein saamgetrek was. Twee en twintig jaar lank ná die stigting van die gemeente was hy vakant. Verskeie beroepe is uitgebring, maar sonder welslae, sodat die gemeente meer as twee dekades lank vir bediening van besoekende predikante afhanklik was. VroegVan in1921 1925tot 1922 het ds. [[Matthys du Toit]] die gemeente tydelik bearbei. Op sy vergadering van [[4 April]] [[1921]] het die kerkraad belowe om £100 by te dra as die ring 'n leraar vir een jaar kon vind met die oog op beter bearbeiding van die gemeente. Hierin het die Ring geslaag en so verskyn ds. FM.JM. Kochdu Toit, vroeër van die [[NG gemeente Die StrandReddersburg|Reddersburg]] beroep.(1912–'20) Hyen het[[NG diegemeente beroepExcelsior|Excelsior]] gunstig(1920–'21), oorweegop endie iskerkraadsvergadering invan dieselfde[[6 jaarAugustus]] [[1921]] op [[Omaruru]] asmet die'n gemeenteaanbevelingsbrief sevan eerstedie leraarkonsulent. bevestigDs. IntussenDu isToit het onmiddellik handelend opgetree, die gemeentebelange sevan gelederedie aansienlikverskillende versterkwyke probeer behartig deur intrekkerspersoonlike besoeke en in besonder aandag geskenk aan mense uitlangs die [[Uniespoor aangesien die spoorwegwerkers ’n groot deel van Suid-Afrika]],die veralgemeente nase lidmate uitgemaak het. In die oornameartikels vanoor sy werk in [[Suidwes-Afrika]]Kerkbode|Die deurKerkbode die(10 UnieNovember 1921– 22 November 1922) gee hy 'n interessante beskrywing van toestande. Hy het veel gereis, meer as maandaatgebied11 000 myl in daardie jaar. Die meeste plekke was nou al per spoor bereikbaar, maar hy moes van baie soorte vervoermiddels gebruik maak: “passasierstrein, goederetrein, motorkar, motortrollie, paardekar, muilkar, donkeykar en oskar. Ja, zelfs hebben wij, bij wijze van proefneming, het 'n eind met 'n kameel geprobeerd".<ref>{{af}} Hanekom, dr. T.N. 1952. ''Die hoë toring. Die Ned. Geref. Kerk Otjiwarongo Gedenkboek (1902–1952). Otjiwarongo: NG Kerkraad.</ref>
 
Ds. Du Toit het blykbaar daarin geslaag om die samewerking van verskeie amptenare te verkry. Van [[Gysbert Reitz Hofmeyr|Gys Hofmeyr]], die destydse administrateur, sê hy: “Hij is niet alleen een getrouwe ondersteuner en liefhebber van zijn Kerk, doch iemand, die niet schroomt om zijn Heer in 't openbaar te belijden.” In Die kerkbode van 27 Desember 1922 is 'n ernstige beroep van die administrateur op die Kerk gepubliseer om beter voorsiening te maak vir die geestelike bearbeiding van ons lidmate, toe reeds aangegroei tot sowat 6 500 in Suidwes-Afrika. Maar ook W. Badenhorst, stasiemeester op [[Karibib]], en W. Hauptfleisch, posmeester aldaar, was “staatmakers”; en J. Hamilton, 'n Ierse katoliek van vroeër, het Sondagskool op [[Swakopmund]] gehou en was tot groot seën. Uit sy insiggewende verslag voor die Ring van Britstown (1922) blyk dat ds. Du Toit hom merendeels tot Moria (Otjiwarongo) bepaal het: hy het 191 dienste gehou, waarvan 167 in Moria en net 24 in Gibeon (die middelpunt van die latere [[NG gemeente Mariental|gemeente Mariental]]; 20 jong lidmate is aangeneem en 41 kinders gedoop.
 
Vroeg in 1925 het die kerkraad ds. F.J. Koch van die [[NG gemeente Die Strand]] beroep. Hy het die beroep gunstig oorweeg en is in dieselfde jaar op [[Omaruru]] as die gemeente se eerste leraar bevestig. Intussen is die gemeente se geledere aansienlik versterk deur intrekkers uit die [[Unie van Suid-Afrika]], veral na die oorname van [[Suidwes-Afrika]] deur die Unie as maandaatgebied.
 
== Kerksale ==