Ermland: Verskil tussen weergawes

In die [[13de eeu]] is die latere Ermland deur die inheemse Prussiese stamme bevolk. Die Warme in die Noordweste, Pogesane en Gallindier in die Suide en die Natanger en Barte in die Noordooste. Na die streek se verowering  deur die Duiste Orde, het die Orde koloniste uit Duitsland gehaal wat die streek stelselmatig rigting bevolk het. Die twee ermlandiese stede op die kus van die [[Baltiese See]], Frauenburg en Braunsberg is na die laaste groot opstand van die Prusse in die jare 1270 deur settlaars uit Lübeck gestig (familie Fleming), terwyl die middel van Ermland, wat eers in die eerste helfte van die 14de eeu ontsluit is, koloniste uit [[Silesië]] getrek het, wie se eienaardige dialek, die so-genoemde "breslause", tot die deportasie en verdrywing van die Duitse bevolking in die 20ste eeu behoue gebly het. Die "Silesiese" stede van Ermland was Wormditt, Guttstadt en Heilsberg. Laastens, in die tweede helfte van die 14de eeu is die suidelike Kammerampte Allenstein, Wartenburg, Seeburg, Rößel und Bischofsburg nuut bevolk. Naas die bestaande dorpe van die Pruise is nuwe dorpe deur die koloniste gestig. Die inheemse Prusse in Ermland is volgens die destydse maatstawwe vooorbeeldelik behandel. Naas die biskop in sy residensie te Heilsberg het ook die Domkapitel in Frauenburg het priesterskole vir die Prusse bedryf. By die biskop se residensie te Heilsberg is ook Pruise deur die biskop aangestel, party in hoe poste.

In die katoliesee Ermland het die prussiese taal het egter reeds in die [[16de eeu]] uitgesterf. In die naburige Protestantse Hertogdom Pruise het Albrecht von Brandenburg-Ansbach-Preussen, die Prussiese taal ondersteun en het vertalings in Prussies laat maak en het ook pastore in die taal laat oplei.