NG gemeente Otjiwarongo: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
Sintaksfout
Lyn 5:
[[Beeld:Ds en mev Schutte.jpg|duimnael|regs|250px|Ds. I.C. en mev. Schutte en hul seuntjies. Hy was leraar van 1940 tot 1945.]]
 
[[Beeld:Die hoë toring - Otjiwarong NG gemeente.jpg|duimnael|links|200px|Die gemeente het in 1952 'n gedenkboek uitgebring ter viering van sy 50-jarige bestaan, getiteld "Die hoë toring".]]
 
[[Beeld:Ds en mev Gagiano.jpg|duimnael|regs|250px|Ds. C.A.C. en mev. Gagiano en hul dogtertjie, Anita. Hy was leraar van 1946 tot 1956.]]
Lyn 18:
'n Besoekende predikant wat per oskar van [[Walvisbaai]] af na [[Grootfontein]] gereis het, het die gemeente op [[14 November]] [[1902]] gestig op die plaas Strydfontein, noordoos van [[Grootfontein]]. Die gemeente het oorspronklik as "Moria" bekend gestaan.
 
Aanvanklik het die lidmate hoofsaaklik bestaan uit verspreide Afrikaanse gesinne wat in 'n mate rondom Grootfontein saamgetrek was. Twee en twintig jaar lank ná die stigting van die gemeente was hy vakant. Verskeie beroepe is uitgebring, maar sonder welslae, sodat die gemeente meer as twee dekades lank vir bediening van besoekende predikante afhanklik was. Van 1921 tot 1922 het ds. [[Matthys du Toit]] die gemeente tydelik bearbei. Op sy vergadering van [[4 April]] [[1921]] het die kerkraad belowe om £100 by te dra as die ring 'n leraar vir een jaar kon vind met die oog op beter bearbeiding van die gemeente. Hierin het die Ring geslaag en so verskyn ds. M.M. du Toit, vroeër van [[NG gemeente Reddersburg|Reddersburg]] (1912–'20) en [[NG gemeente Excelsior|Excelsior]] (1920–'21), op die kerkraadsvergadering van [[6 Augustus]] [[1921]] op [[Omaruru]] met 'n aanbevelingsbrief van die konsulent. Ds. Du Toit het onmiddellik handelend opgetree, die belange van die verskillende wyke probeer behartig deur persoonlike besoeke en in besonder aandag geskenk aan mense langs die spoor aangesien die spoorwegwerkers ’n groot deel van die gemeente se lidmate uitgemaak het. In die artikels oor sy werk in [[Kerkbode|Die Kerkbode]] (10 November 1921–1921 – 22 November 1922) gee hy 'n interessante beskrywing van toestande. Hy het veel gereis, meer as 11 000 myl in daardie jaar. Die meeste plekke was nou al per spoor bereikbaar, maar hy moes van baie soorte vervoermiddels gebruik maak: “passasierstrein, goederetrein, motorkar, motortrollie, paardekar, muilkar, donkeykar en oskar. Ja, zelfs hebben wij, bij wijze van proefneming, het 'n eind met 'n kameel geprobeerd".<ref>{{af}} Hanekom, dr. T.N. 1952. ''Die hoë toring.'' Die Ned. Geref. Kerk Otjiwarongo Gedenkboek (1902–1952). Otjiwarongo: NG Kerkraad.</ref>
 
Ds. Du Toit het blykbaar daarin geslaag om die samewerking van verskeie amptenare te verkry. Van [[Gysbert Reitz Hofmeyr|Gys Hofmeyr]], die destydse administrateur, sê hy: “Hij is niet alleen een getrouwe ondersteuner en liefhebber van zijn Kerk, doch iemand, die niet schroomt om zijn Heer in 't openbaar te belijden.” In Die kerkbode van 27 Desember 1922 is 'n ernstige beroep van die administrateur op die Kerk gepubliseer om beter voorsiening te maak vir die geestelike bearbeiding van ons lidmate, toe reeds aangegroei tot sowat 6 500 in Suidwes-Afrika. Maar ook W. Badenhorst, stasiemeester op [[Karibib]], en W. Hauptfleisch, posmeester aldaar, was “staatmakers”; en J. Hamilton, 'n Ierse katoliek van vroeër, het Sondagskool op [[Swakopmund]] gehou en was tot groot seën. Uit sy insiggewende verslag voor die Ring van Britstown (1922) blyk dat ds. Du Toit hom merendeels tot Moria (Otjiwarongo) bepaal het: hy het 191 dienste gehou, waarvan 167 in Moria en net 24 in Gibeon (die middelpunt van die latere [[NG gemeente Mariental|gemeente Mariental]]; 20 jong lidmate is aangeneem en 41 kinders gedoop.