Pous Pius VIII: Verskil tussen weergawes

'''Pous Pius VIII'''<ref>De Montor, Artaud, Chevalier de. 1911. The Lives and Times of the Popes. The Catholic Publications Society, New York.</ref><ref>Pius VIII. (2008). [[Encyclopædia Britannica]]. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica.</ref> is gebore as '''Francesco Saverio Castiglioni''' op [[20 November]] [[1761]] in [[Cingoli]], [[Kerklike Staat]], die derde van agt kinders van graaf Ottavio Castiglioni en sy vrou Sanzia Ghislieri. Sy doopname was Francesco Saverio Maria Felice. Hy studeer teologie aan die Collegio Campana in Osimo en die Collegio Montalto in [[Bologna]]. In [[1785]] verkry hy 'n doktorsgraad in kanonieke reg. Op [[17 Desember]] [[1785]] word hy tot priester gewy. In Rome word hy sekretaris van die kommissie wat die besluite van die sinode van Pistoia goedkeur. [[Pous Pius VII]] benoem Castiglioni op [[10 Oktober]] [[1800]] tot biskop van Montalto. Omdat hy hom nie wou onderwerp aan [[Napoleon]] nie neem die Franse troepe hom gevange op [[29 Julie]] [[1808]]. Op [[10 November]] [[1813]] word hy na Turyn geneem en terug na Milaan op [[18 November]] [[1813]]. Eers na die terugtrekking van die Franse troepe in keer hy terug na Montalto op [[16 Junie]] [[1814]]. Op [[8 Maart]] [[1816]] word hy kardinaal-priester met die titelkerk S. Maria in Traspontina en biskop van Cesena. Op [[4 Augustus]] [[1821]] word hy groot-penitentiarius van die Kurie en ook biskop van Frascati. Na die dood van [[Pous Pius VII]] was hy 'n belangrike kandidaat vir die pousskap, maar konflikte tussen die gematigdes en die konserwatiewes het sy verkiesing verhinder. As gevolg van die konklaaf het hy nie goed oor die weg gekom met [[Pous Leo XII]] nie. Op [[31 Maart]] [[1829]] volg hy [[Pous Leo XII]] op en word gekroon op [[5 April]] [[1829]] deur kardinaal Giuseppe Albani. Hy regeer tot sy dood op [[30 November]] [[1830]] en word opgevolg deur [[Pous Gregorius XVI]].