Auguste Escoffier: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k →‎Savoy: Verkort verwysings
Lyn 23:
 
== Savoy ==
In 1890 het Escoffier en Ritz aanstellings by die Savoy Hotel in [[Londen]] aanvaar.<ref>Sien [[:en:Auguste Escoffier]] op die Engelse Wikipedia. Ook name="James, supra, "/>{{Rp|p. 128</ref>.}} Daar het Escoffier se reputasie verder die hoogte ingeskiet. Gaste het die prins van Wallis en [[Alfred Beit]] ingesluit.<ref name="James"/>James, supra, {{Rp|p. 148</ref>.}} Op 'n persoonlike vlak kan vermeld word dat sy vrou, Delphine, geweier het om in Engeland te woon.<ref name="James"/>James, supra, {{Rp|p. 250</ref>.}} Sy het in die familiewoning in Monte Carlo, Villa Fernand, agtergebly.<ref name="James"/>James, supra, {{Rp|p. 128</ref>.}}
 
By die Savoy het Escoffier nog 'n vernuwing ingestel. Reeds in die 1890’s het deskundiges geweet dat spesialisering tot doeltreffendheid aanleiding gee. Escoffier het hierdie beginsel in sy kombuis toegepas. Destyds is die hele kookspan die ''brigade de cuisine'' genoem. Die ''maître de cuisine'' was in beheer van die hele kookspan. Onder hom was daar 'n aantal spanne of ''parties'', elk met 'n sjef aan die hoof. So was daar 'n ''chef pâtisserie'' wat verantwoordelik was vir nagereg, koeke en terte. Ander sjefs het ingesluit ''chef rôtisseur'' (braaivleis), ''chef saucier'' (souse), ''chef entremétier'' (sop en geregte wat nie vleis of vis bevat het nie), ''chef garde-manger'' (in beheer van die spens), ''chef poissonnier'' (vis) en ''chef nuit'' (nagsjef). Die sjef se assistent is 'n ''commis'' of ''sous-chef'' genoem. Dan was daar natuurlik die man wat die kelner se bestellings aan die kombuis oorgedra het, die ''annonceur'' (voorheen ''aboyeur'').<ref name="James"/>James, supra, {{Rp|p. 131. Ook [[:en:Brigade de cuisine]] op die Engelse Wikipedia</ref>}}
 
By die Savoy het Escoffier sy eie weergawe van die sogenaamde prix-fixe oftewel ''table d’hôte'' spyskaart in werking gestel. Wanneer 'n persoon 'n bespreking gedoen het, moes die ''maître d’hôtel'' dit na Escoffier bring. As hy die persoon goed genoeg geken het, het hy 'n spyskaart vir hom en sy gaste opgestel.<ref name="James, supra, p. 132"/>James, supra, {{Rp|p. 132</ref>.}} Dit sou natuurlik die gasheer se gunsteling disse en wyne insluit. Andersins sou gaste van 'n vasgestelde spyskaart hul bestellings geplaas en 'n vaste prys vir die hele maaltyd betaal het.<ref name="James, supra, "/>{{Rp|p. 132"/>.}}
 
In 1893 het die [[Australië|Australiese]] sopraan, dame [[Nellie Melba]], 'n rol gespeel in [[Richard Wagner]] se opera ''Lohengrin'' wat toe in Covent Garden opgevoer is. Een aand is 'n dinee in haar eer by die Savoy gehou. Vir die geleentheid het Escoffier 'n nuwe resep vir nagereg uitgedink. Dit het uit perskes, vanieljeroomys en suikerdons bestaan. Elke porsie is op 'n ysbeeldjie van 'n swaan gemonteer om die opera self te gedenk. Escoffier het dit ''pêche melba'' genoem. Later het hy ook Melbaroosterbrood na haar genoem.<ref>Sien [[:en:peach melba]] op die Engelse Wikipedia. James, supra, p. 173 voer egter aan dat dit oorspronklik ''pêches au cygne'' genoem is. Eers ses jaar later, met die opening van die Carlton, waar Nellie ook teenwoordig was, het hy 'n vereenvoudigde resep, waarskynlik sonder die ysbeeltjie, genaamd ''pêches Melba'' voorgesit.</ref>
 
Ritz se aandag was egter elders gevestig. Hy wou sy eie hotelle besit. Om die projek te finansier, het hy die bekende Transvaalse miljoenêr, Alfred Beit, betrek. Hulle het in 1896 die Ritz Hotel Syndicate Limited gestig. Escoffier was ook 'n aandeelhouer. Hul eerste projek was die Hôtel Ritz in Parys.<ref name="James"/>James, supra, {{Rp|p. 161</ref>.}}
 
Intussen het dinge by die Savoy in Londen skeefgeloop. In Maart 1898 het dié hotel Ritz, Escoffier en die ''maitre d’hôtel'', Louis Echenard, summier ontslaan. Die afdankingsbrief het soos volg gelui: "By a resolution passed this morning you have been dismissed from the service of the Hotel for, among other serious reasons, gross negligence and breaches of duty and mismanagement. I am also directed to request that you will be good enough to leave the Hotel at once." Die beskuldigings teen Escoffier self was, onder andere, dat hy kommissies van leweransiers ontvang het. Hoewel hulle hulself probeer verweer het, het al drie later in die privaat hul skuld erken.<ref>Sien https://famoushotels.org/article/1191. Ook James, supra, p. 213</ref>