'''F.C.L. Bosman''' iswas lektor in [[Afrikaans]] en [[Nederlands]] aan die [[Universiteit van Kaapstad]] en die eerste voltydse sekretaris van die [[Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns]]. Hy skryfhet ook gesaghebbende boeke oor die toneelgeskiedenis in [[Suid-Afrika]] geskryf.
== Lewe en werk ==
Frederik Christiaan Ludolph Bosman is op 17 Mei 1898 op [[Kuilsrivier]] in die Kaapprovinsie gebore, as die seun van Izaak Daniël Bosman en Margaretha Aletta Villet. Sy vader iswas Transvaalse staatsamptenaar op [[Wolmaransstad]] en die gesin keer daarheen terug naná sy geboorte. NaNá afloop van die [[Anglo-Boereoorlog]] keer hulle terug na die familieplaas naby Kuilsrivier, waar hy grootword en sy laerskoolopleiding in Engels ondergaan byaan die laerskool inop Kuilsrivier. Hierna gaan hy na die [[SACS|Suid-Afrikaanse Kollegeskool]] in [[Kaapstad]], waar hy in 1915 matrikuleer en onder anderemeer die hoogste Bybelkenniseksamen aflê. Met die Murray-beurs sit hy sy studies voort aan die [[Universiteit van Kaapstad]], waar hy in 1918 die B.A.-graad in Taal en Lettere met lof behaal, asook ’n Diploma van die Suid-Afrikaanse Taalbond. Hierna gee hy vanaf 1919 tot 1921 onderwys op [[Albertinia]] in die Kaapprovinsie, Hilton Kollege in [[Pietermaritzburg]], [[Lindley]] in die [[Oranje-Vrystaat]] en [[Zeerust]] in die [[Transvaal]]. In 1921 keer hy terug na die Universiteit van Kaapstad en behaal ’n M.A.-graad in Nederlands en Afrikaans cum laude, waarvoor hy die Koningin Victoria-beurs verwerf. Op universiteit is hy een van die stigters van die Afrikaanse Taal- en Kultuurvereniging van die universiteit en ook Afrikaanse redakteur van die kwartaalblad. In 1922 is hy vir ses maande onderwyser op [[Prins Albert]] in die Kaapprovinsie, waarna hy met die Koningin Victoria-beurs vir verdere studie na [[Europa]] gaan. Aan die Gemeentelike Universiteit in [[Amsterdam]] in [[Nederland]] studeer hy in die Nederlandse taal en letterkunde, kunsgeskiedenis en Duitse toneelletterkunde en behaal hy in 1928 sy doktorsgraad met die proefskrif “''Drama en Toneel in Suid-Afrika 1652–1855''”, wat later gepubliseer word. Op universiteit ontmoet hy vir Emma Senior van Amsterdam, met wie hy in 1928 trou. Uit die huwelik word drie dogters en twee seuns gebore.
In 1928 word hy benoem tot lektor in Nederlands en Afrikaans aan die Universiteit van Kaapstad, ’n betrekking wat hy tot 1947 beklee. Later doseer hy ook Toneelgeskiedenis. In ’n brief aan ''[[Die Burger]]'' van 10 Oktober 1936 doen hy voorspraak vir beter koördinasie van die toneel in Suid-Afrika en vra die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns en die [[Federasie van Afrikaanse Kultuurverenigings]] (FAK) om hierdie saak te ondersoek. Dit lei tot die stigting van die Toneelbond in 1937, wat egter nie lank bestaan nie. Hoewel hierdie inisiatief nie suksesvol was nie, hou hy aan om hierdie saak te bepleit tot met die stigting van die Nasionale Toneelorganisasie. In 1938 word hy lid van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns en in 1939 organiseerder van die Kaaplandse Werkgemeenskap en stel hy ook die reglement vir die Werkgemeenskappe op. Op sy inisiatief word die regering in 1939 genader om fondse beskikbaar te stel vir die finansiering van die Akademie se ''Tydskrif vir Wetenskap en Kuns''. In 1942 word hy lid van die Akademieraad, waarna hy vanaf 1948 tot met sy aftrede in 1958 die eerste voltydse sekretaris van die Akademie word. In hierdie hoedanigheid neem hy ook vanaf 1948 die posisie aan van redaksiesekretaris van die ''Tydskrif vir Wetenskap en Kuns''.
